Το Μουσείο ιδρύθηκε το 1937 με πρωτοβουλία της Λουκίας Ζυγομαλά (1866-1947) και λειτούργησε εξαρχής στον εκθεσιακό χώρο που προστέθηκε γι αυτόν το σκοπό στην εξοχική κατοικία της οικογενείας Ζυγομαλά. Η επανέκθεση έγινε το 1990-1990 και τα εγκαίνια τον Ιούλιο του 1991. Το Μουσείο διοικείται από Επιτροπή και λειτουργεί υπό την εποπτεία της Διεύθυνσης Λαϊκού Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού.

Μετά την επανέκθεσή του έχει την εξής μορφή:

Δημιουργήθηκαν από ειδική ομάδα εργασίας πέντε εκθετικές επιφάνειες μέσα σε τρεις αυτόνομες προθήκες, όπου η ταυτόχρονη συνύπαρξη αυθεντικού εξαρτήματος της παραδοσιακής φορεσιάς, πλαισιωμένων σχεδίων και δειγμάτων και νεωτέρων κεντημάτων που φέρουν πλέον το μοτίβο ειδικά τροποποιημένο, μιλά σαφέστατα για τα στάδια αναπαραγωγής. Σε κάθε επιφάνεια παρουσιάζεται ένα μόνο μοτίβο και οι παραλλαγές του. Σε δύο ακόμα προθήκες εκτίθενται πολλά κεντήματα των σχολών.

Σε χαμηλό βάθρο, στo βάθος του εκθεσιακού χώρου, η παρουσίαση υλικών τεκμηρίων συναφών με τη λειτουργία των σχολών, όπως του λογότυπου της εταιρείας, της σφραγίδας τετραδίων παραγγελιών, βιβλίων εσόδων-εξόδων, διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας (ένα είδος copyright) για τα σχέδια της εποχής, εργαλείων της κεντητικής τέχνης (στάμπα, τελάρο) παραπέμπει τον επισκέπτη στο χώρο και το χρόνο της δραστηριότητας της κοινοπραξίας.

Σε δεύτερο βάθρο, στην κάθετη προέκταση του εκθεσιακού χώρου, εκτίθενται τα τρισδιάστατα αντικείμενα, όπως έπιπλα με κεντητές στόφες, αμπαζούρ κ.ά. Σε μια συμβολική αναπαράσταση του περιπτέρου της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Έκθεση Διακοσμητικών Τεχνών του Παρισιού, το 1925, προβάλλονται τα είδη που διακρίθηκαν και απέσπασαν βραβεία.

Στο χώρο της καθεαυτής κατοικίας στήθηκαν επιλεγμένα κομμάτια της οικοσκευής, μικροαντικείμενα, οικογενειακές φωτογραφίες και πορτραίτα, σε μία προσπάθεια παρουσίασης της κατοικίας μέσα στην οποία έζησε περισσότερα από 20 χρόνια η "καλή κυρά της Αυλώνας".