Το Μουσείο Πασά βρίσκεται στον εξωτερικό περίβολο του Οθωμανικού Φρουρίου της Πύλου (Νιόκαστρο), εκεί που αναπτυσσόταν ο οικισμός του Κάστρου. Πρόκειται για μία επιμήκη, διμερή αίθουσα, η οποία χρονολογείται στο 17ο και 18ο αιώνα. Είναι ένα παλαιό λίθινο κτίσμα με στιβαρή τοιχοδομία, το οποίο στεγάζεται με μια πρόσφατα ανακαινισμένη ξύλινη στέγη. Το όνομα, που έχει αποδοθεί στο κτίριο προέρχεται από τον Ιμπραήμ Πασά, που κυριαρχούσε στο Κάστρο από το 1816 έως το 1828, χρονολογία κατά την οποία το Νιόκαστρο απελευθερώθηκε από το Γάλλο Στρατηγό Μαιζόν.

Στη σύγχρονη ιστορία υπάρχουν πηγές, που υποδηλώνουν ότι το κτίριο του Πασά χρησιμοποιήθηκε σαν φυλακή κατά τη γερμανική και ιταλική κατοχή. Το 1953 όταν οι ελληνικές αστυνομικές αρχές παρέδωσαν το Φρούριο στην Αρχαιολογική Υπηρεσία, κατεδαφίστηκαν όλα τα κτίσματα εκτός από το Κτίριο του Πασά, καθώς ήταν το μεγαλύτερο που σώζονταν.

Η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων χρησιμοποίησε το κτίριο σαν αποθηκευτικό χώρο για κάποια έτη. Στη συνέχεια έως και το 2008, στέγασε τα εργαστήρια του ξυλουργείου, βαφείου και σιδηρουργείου, που υπήρχαν στο Νιόκαστρο με σκοπό να καλυφθούν οι ανάγκες της αναστήλωσης του Νιόκαστρου. Μετά την ανακαίνιση το 2010, το Μουσείο Πασά διαμορφώθηκε κατάλληλα για να φιλοξενήσει την Έκθεση « Βυθισμένα Ταξίδια, Ανθρώπινες Εξερευνήσεις: Ίχνη Σημαίνοντα στις Θάλασσες της Πελοποννήσου » και αποτελεί το πρώτο Μουσείο έκθεσης ενάλιων αρχαιολογικών ευρημάτων στον Ελλαδικό χώρο. Ταυτόχρονα διαμορφώθηκε το ανατολικό του τμήμα σε υπαίθριο χώρο, που προορίζεται για την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων.



Υπεύθυνοι Η.Κούβελας - Κ. Καλδής