Η Δημοτική Πινακοθήκη της Κέρκυρας άρχισε να λειτουργεί το 1978 στο κτίριο του κληροδοτήματος Δαλιέτου.

Με την μετατροπή το 1991 σε Ν.Π.Π.Δ. ξεκίνησε την προσπάθεια να κάνει ευρύτερα γνωστή τη συλλογή της με έργα τα οποία προέρχονται κυρίως από δωρεές. Σημαντικότερες δωρεές είναι αυτές της συλλογής Σαμαρτζή (42 έργα), Αγλαΐας Παππά (23 έργα), Φίλιππου Μάκοτσι (12 έργα) και ακόμη Νικολάου Βεντούρα (2 έργα).

Το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής της Δημοτικής Πινακοθήκης Κέρκυρας περιλαμβάνει έργα Κερκυραίων ζωγράφων του 19ου αιώνα (Χ. Παχή, Π. Προσαλέντη του νεότερου, Α. Γιαλλινά, Βικέντιου Μποκατσιάμπη, Σ. Σκαρβέλη, Λ. Κογεβίνα, Γ. Σαμαρτζή), εποχή κατά την οποία αναδεικνύονται μερικοί από τους αντιπροσωπευτικότερους ζωγράφους των Επτανήσων.

Ανάμεσα στα πλέον γνωστά εκθέματα της Πινακοθήκης περιλαμβάνονται η "Δολοφονία του Καπποδίστρια" του Χαράλαμπου Παχή, ο "Μαρκάς" και το "Κοπάδι" του Αγγελου Γιαλλινά, η "Σφίγγα" του Σπ. Σκαρβέλη, ο "Πολεμιστής του '21" του Σπ. Προσαλέντη, ο "Αραψ Μουσικός" του Π. Προσαλέντη, ο "Κουρδιστής του πιάνου" του Γ. Σαμαρτζή, έργα στα οποία συνοψίζονται οι βασικές κατευθύνσεις της νεοελληνικής τέχνης του 19ου αιώνα. Οι κυρίαρχες τάσεις που επικρατούν στα έργα των Κερκυραίων ζωγράφων του 19ου αιώνα, έχουν σχέση με τις ακαδημαϊκές τάσεις, αλλά και τις επιρροές που δέχονται οι καλλιτέχνες από την ιταλική ζωγραφική. Προς το τέλος του αιώνα αυτού, η στροφή των καλλιτεχνών προς τα ιμπρεσσιονιστικά ρεύματα, είναι αυτή που θα δώσει τον τόνο.