Το Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης άνοιξε στο κοινό το καλοκαίρι του 1997. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από το Β΄ ΚΠΣ, με την υποστήριξη της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Στην περιοχή του Λούσιου ποταμού, η έρευνα έχει εντοπίσει πάνω από 100 υδροκίνητες εγκαταστάσεις, μάρτυρες της τεχνολογίας με την οποία οι παραδοσιακές κοινότητες της περιοχής κάλυπταν τις βασικές ανάγκες τους ήδη από τον 16ο αιώνα. Ωστόσο, τα εργαστήρια ερειπώθηκαν στη διάρκεια του 20ού αιώνα, καθώς η περιοχή ερήμωνε σταδιακά. Στη Δημητσάνα των 8000 κατοίκων είχαν απομείνει μόλις 400 άτομα ενώ το φαράγγι βρισκόταν σε πλήρη εγκατάλειψη όταν, το 1986, το Πολιτιστικό Τεχνολογικό Ίδρυμα της ΕΤΒΑ (το σημερινό Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς) ξεκίνησε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα εθνολογικής έρευνας και αρχιτεκτονικής αποτύπωσης, που ολοκληρώθηκε με τη δημιουργία του Υπαίθριου Μουσείου Υδροκίνησης.

Οι αναστηλωτικές εργασίες έγιναν με ιδιαίτερο σεβασμό, ώστε οι επεμβάσεις στα κελύφη να μην αλλοιώσουν την αυθεντική μορφή. Παράλληλα, οι μόνιμοι εξοπλισμοί των εργαστηρίων αποκαταστάθηκαν στην αρχική τους λειτουργία. Σκοπός του ΥΜΥ είναι να διασώσει και να προβάλει αυτή την τεχνολογία, συμβάλλοντας συγχρόνως στην ανάδειξη της, μέχρι πρόσφατα εγκαταλειμμένης, περιοχής, με την προώθηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού.

Το 2006 με χρηματοδότηση από το Γ' ΚΠΣ και την Τράπεζα Πειραιώς προστέθηκε στο μουσείο Υπαίθριος Χώρος Στάθμευσης, ενώ παράλληλα, διαμορφώθηκε Αίθουσα Πολλαπλών Χρήσεων και χώρος για τη στέγαση των γραφείων του Μουσείου. Πρόσφατα, αναδιαμορφώθηκε η είσοδος του μουσείου με το εκδοτήριο εισιτηρίων, ενώ, παράλληλα, δημιουργήθηκε χώρος πωλητηρίου.

Το ΥΜΥ έχει ιδιαίτερα υψηλή επισκεψιμότητα, κυρίως από σχολικές ομάδες, και έχει τιμηθεί με το βραβείο Europa Nostra, ενώ το 2003 συμπεριλήφθηκε σε φυλλάδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με τα 27 πιο επιτυχημένα έργα στην Ελλάδα που συγχρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση