Ο Πύργος του Ωρολογίου, καθίδρυμα του Εμίρ Σερίφ Αχμέτ Εβρενόσογλου, απογόνου του ιδρυτή των Γιαννιτσών Γαζή Εβρενός, κτίστηκε, σύμφωνα με εντοιχισμένη επιγραφή στην ανατολική του πλευρά, το έτος 1753/54, «ως δώρο στον πατέρα και τη μητέρα του και τις ψυχές των Γαζήδων».

Η περίοπτη θέση του εντός της πόλεως και η επιβλητική του παρουσία το καθιστούν ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τοπόσημα των Γιαννιτσών.

Ανάλογοι πύργοι ήταν κοινοί σε πολλές πόλεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και σήμαιναν τις ώρες της ημέρας.

Ο Πύργος του Ωρολογίου των Γιαννιτσών είναι κτίσμα με τετραγωνική κάτοψη, με πλευρά μήκους 6μ. Η βάση του, ύψους 5μ., αποτελείται από μεγάλους λαξευμένους λίθους και στην άνω στάθμη απολήγει σε λίθινο κοιλόκυρτο γείσο, που περιτρέχει το μνημείο. Στη νότια πλευρά ανοίγεται θύρα με λίθινο οξυκόρυφο τόξο, που στην απόληξή του βρίσκεται εντοιχισμένο διακοσμητικό ανάγλυφο.

Επάνω από τη βάση υψώνεται ο κορμός, ύψους 14μ., ο οποίος αποτελείται εξολοκλήρου από πλίνθους, που ενισχύονται ανά τακτά σημεία με ξυλόδεσμους. Από πλίνθους είναι κατασκευασμένο και το κοιλόκυρτο γείσο της ανώτατης στάθμης. Περιμετρικά ανοίγονται σχισμοειδείς φωτιστικές θυρίδες, που διευρύνονται προς την εσωτερική πλευρά.

Εσωτερικά ο πύργος διαθέτει πέντε ορόφους, οι οποίοι διαμορφώνονται με ξύλινα δάπεδα και επικοινωνούν μεταξύ τους με ξύλινη σκάλα.

Στην κορύφωση υπάρχει τετράκλινής στέγη με μικρό ξύλινο ανοικτό πυργίσκο, όπου, άλλοτε, αναρτόταν η καμπάνα.

Ο Πύργος του Ωρολογίου των Γιαννιτσών είναι ο παλαιότερος σωζόμενος τέτοιου τύπου πύργος στον ελλαδικό χώρο.