Ο ναός του Ασκληπιού κυριαρχεί στο συγκρότημα του Ασκληπιείου, το οποίο μνημονεύεται από τον Παυσανία και έχει εντοπιστεί στο δυτικό τμήμα της τειχισμένης πόλης της αρχαίας Αλίφειρας. Το άνδηρο στο οποίο αναπτύσσεται το ιερό, βρίσκεται σε αρκετά χαμηλότερο επίπεδο σε σχέση προς το ιερό της Αθηνάς και οριοθετείται από αναλημματικό τοίχο. Περιλαμβάνει επίσης βωμό και τετράγωνο περίστυλο κτίριο που μπορεί να ταυτιστεί με ξενώνα ή κατοικία των ιερέων. Ο ναός χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 4ου αι. π.Χ. και έχει προσανατολισμό ανατολή-δύση.

Ο ναός είναι ένα απλό ορθογώνιο κτίριο που θα έφερε στην πρόσοψή του δύο κίονες ανάμεσα σε παραστάδες. Οι κίονες αυτοί ήταν πιθανόν δωρικού ρυθμού, δεν έχουν ωστόσο σωθεί στοιχεία τους. Οι εξωτερικοί τοίχοι του ναού σώζονται σε ύψος 3-4 δόμων. Στο εσωτερικό του χωριζόταν ενδεχομένως σε δύο μέρη με εγκάρσιο τοίχο που έφερε θύρα: τον πρόναο στα ανατολικά και τον κυρίως ναό στα δυτικά. Οι τοίχοι θα πρέπει να ήταν καλυμμένοι εσωτερικά με ερυθρό επίχρισμα.

Στο βάθος του κυρίως ναού αποκαλύφθηκε κυβικό βάθρο που θα έφερε το λατρευτικό άγαλμα του θεού, το οποίο ήταν περίοπτο. Από ευρήματα γύρω από το βάθρο εικάζεται πως το άγαλμα είχε ξύλινο πυρήνα και ελεφαντοστέϊνα το πρόσωπο και τα γυμνά μέρη του σώματος. Μπροστά από το βάθρο του αγάλματος αποκαλύφθηκαν κατά χώραν δύο όρθιες μαρμάρινες πλάκες που απολήγουν σε λεοντοπόδαρα και θα στήριζαν τράπεζα προσφορών ή αναίμακτων θυσιών.

Σε απόσταση 8,80 μ. προς τα ανατολικά του ναού αποκαλύφθηκε η ορθογώνια βάση του λίθινου βωμού (διαστάσεις 5,36 μ. επί 2,18 μ.), καθώς και τμήματα της ανωδομής του. Με βάση κατασκευαστικά στοιχεία και κυρίως την ανάγλυφη φυτική διακόσμηση του άνω μέρους του μπορεί να χρονολογηθεί στα τέλη του 4ου αι. π.Χ.

Στα ΝΑ. του βωμού και σε υψηλότερο επίπεδο από αυτόν αποκαλύφθηκε το κάτω μέρος τετράγωνου περίστυλου κτιρίου πλευράς 4 μ. περίπου. Αποτελείται από υπαίθρια εσωτερική αυλή που θα πλαισιωνόταν από οκτώ κίονες και θα συμπληρωνόταν από στοές με δωμάτια στις τέσσερις πλευρές. Μπορεί να χρησίμευε ως κατοικία των ιερέων του Ασκληπιού ή ως εγκοιμητήριο των ασθενών που προσέτρεχαν στο θεό για βοήθεια.

Τα αρχιτεκτονικά λείψανα του ιερού του Ασκληπιού που έχουν έρθει στο φως, μαρτυρούν ένα αρκετά σημαντικό λατρευτικό και ιαματικό κέντρο που κατασκευάστηκε στα τέλη της κλασικής εποχής, όταν η λατρεία του θεού με τις θεραπευτικές ιδιότητες άρχισε να αποκτά ιδιαίτερη διάδοση σε όλο τον ελληνικό κόσμο.