Το Δημοτικό Σχολείο αποτελεί τυπικό δείγμα διθέσιου, το οποίο ακολουθεί συγκεκριμένη και ενιαία για όλη την Ελλάδα τυπολογία, όπως διαμορφώνεται από τον νομομηχανικό Δημ. Καλλία. Πρόκειται για κτίριο της περιόδου 1898-1910 και χτίστηκε με πόρους της δωρεάς Α.Συγγρού. Λειτούργησε ως σχολείο θηλέων μέχρι το 1930 και για αυτό έκτοτε αποκαλείται "Πρώην Παρθεναγωγείο". Μετά το 1930 και για πολλά χρόνια στέγασε το Ειρηνοδικείο Δημητσάνας, το αποκαλούμενο "Ειρηνοδικείο Ψωφίδος".

Η μορφολογική και ογκοπλαστική δομή του είναι κλασική. Έχει ορθογώνια κάτοψη με κεντρικό διάδρομο και δεξιά-αριστερά τις αίθουσες διδασκαλίας. Η επικάλυψή του είναι κεραμοσκεπής, τετράρριχτη με βυζαντινά κεραμίδια. Η κύρια όψη είναι ιδιαίτερα επιμελημένη από πελεκιτή αρμολογημένη πέτρα, με γωνιόλιθους και οριζόντιες κορνίζες πέτρινες στο γείσο και στο ύψος της ποδιάς των παραθύρων. Αποτελεί ένα από τα "στοιχεία" της ιστορικής μνήμης της Δημητσάνας, λειτουργώντας μέχρι το 1930 ως χώρος εκπαίδευσης.