Κτίστηκε το 13ο αιώνα από τον Μιχαήλ Δούκα Κομνηνό, Δεσπότη του Δεσποτάτου της Ηπείρου. Την εποχή της Τουρκοκρατίας επονομάζεται "Παναγία της Βρύσεως" επειδή βρισκόταν κοντά σε κάποια βρύση. Το σιγίλλιο του Πατριάρχη Ιερεμίου Β' (1591) αναφέρει ότι η Μονή Κάτω Παναγιάς είχε προσαρτήσει ως μετόχι τη Μονή της Παρηγορήτισσας.

Ο ναός ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής. Είναι σταυρεπίστεγος με εγκάρσια καμάρα. Στην ανατολική πλευρά απολήγει σε τρεις ημιεξαγωνικές αψίδες, ενώ στη δυτική φέρει μεταγενέστερο νάρθηκα. Εξωτερικά έχει πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο (πλίνθινη επιγραφή, σταυροειδές συμπίλημα), εσωτερικά είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες του 18ου αιώνα.

Το 1969 επισκευάστηκε η στέγη και τα παράθυρα της βόρειας και νότιας πλευράς. Από το 1994 άρχισε η συντήρηση των τοιχογραφιών. Το 1995 αντικαθίσταται η στέγη και επισκευάζεται η τοιχοποιία του ναού. Τα έργα συνεχίζονται.

Σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία μονή.