Η Μονή Ξενοφώντος είναι κτισμένη πάνω στη θάλασσα, ανάμεσα στις Μονές Δοχειαρίου και Αγίου Παντελεήμονος και είναι αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο. Το νέο καθολικό της μονής κτίζεται στις αρχές του 19ου αι. και δεν είναι τοιχογραφημένο. Στο παλαιό καθολικό σώζονται αξιόλογες τοιχογραφίες του κρητικού ζωγράφου Αντωνίου (1544), καθώς και το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 17ου αι. Η μονή διαθέτει 14 παρεκκλήσια, από τα οποία τα οκτώ είναι μέσα στη μονή.

Πρώτη μνεία της μονής έχουμε στο τελευταίο τέταρτο του 11ου αι. Η περίοδος ακμής της διακόπτεται με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης(1453) και στη συνέχεια τις αλλεπάλληλες καταστροφές διαδέχονται ανακαινίσεις και δωρεές από ηγεμόνες παραδουνάβιων χωρών.

Ανάμεσα στα αξιόλογα κειμήλια της μονής συγκαταλέγονται δύο ψηφιδωτές εικόνες των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου (του 11ου αι.), ένα εικονίδιο από στεατίτη με παράσταση της Μεταμόρφωσης, εκκλησιαστικά σκεύη κ.ά. Στη βιβλιοθήκη της μονής φυλάσσονται 300 περίπου χειρόγραφα, διάφορα έγγραφα και πάνω από 4.000 βιβλία.

Στη μονή είναι εγκατεστημένη αδελφότητα 35 μοναχών.