Το σπήλαιο Αλεπότρυπα βρίσκεται στον κόλπο του Διρού, 220 μ. ανατολικά του σπηλαίου ''Γλυφάδα'' και περίπου 20 μ. πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Εντοπίστηκε από το ζεύγος Πετροχείλου το 1958 και είναι από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα σπήλαια της Μάνης. Είναι μεγάλο επίμηκες σπήλαιο με ευρύχωρες αίθουσες και πολυδαίδαλους διαδρόμους, συνολικού μήκους 280 μ. Στο βάθος της μεγαλύτερης αίθουσας, βρίσκεται λίμνη με καθαρό πόσιμο νερό.

Η ανασκαφική έρευνα στο σπήλαιο άρχισε το 1970 από τον Γεώργιο Παπαθανασόπουλο και έφερε στο φως ευρήματα που πιστοποιούν τη χρήση του σπηλαίου από τον άνθρωπο κατά Νεολιθική Εποχή. Πρόσφατες έρευνες της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας-Σπηλαιολογίας επιβεβαιώνουν αυτή τη χρήση με διάρκεια από την Αρχαιότερη έως την Τελική Νεολιθική (6200 έως 3000 π.Χ. περίπου). Τα Νεολιθικά αντικείμενα περιλαμβάνουν χρηστικά αγγεία, αποθηκευτικά πιθάρια, λίθινα και οστέινα εργαλεία, υφαντικά βάρη, κοσμήματα κλπ. Επίσης εντοπίστηκαν λιθόστρωτα δάπεδα, κυκλοτερείς εστίες και λάκκοι-αποθηκευτικοί βόθροι. Αξίζει τέλος, να σημειωθεί το πλούσιο ανθρώπινο οστεολογικό υλικό που αποκαλύφθηκε στις κόγχες κυρίως της σπηλιάς αλλά και διάσπαρτο μέσα στο σπήλαιο. Από τα παραπάνω συνάγεται η συνεχής χρήση του σπηλαίου ως κατοικίας, αποθήκης αγαθών, εργαστηρίου οικιακών δραστηριοτήτων και χώρου ταφής.