Βρίσκεται στην παλιά συνοικία του Τουρκοπάζαρου της Άρτας. Ο ναός χρονολογείται στο τέλος του 14ου αιώνα, ενώ το σωζόμενο στρώμα τοιχογραφιών το 17ο αιώνα. Κατά τον 17ο αιώνα είχε εγκατασταθεί στον περίβολό του η Ελληνική Σχολή του βαθύπλουτου Καστοριανού Μανολάκη. Πρώτοι ερευνητές που αναφέρουν το ναό του Αγίου Βασιλείου είναι ο Ρώσος αρχιμανδρίτης Αντωνίνος το 1886 και ο μητροπολίτης Σεραφείμ το 1884.

Είναι μονόκλιτη βασιλική που φέρει δύο κογχωτά παρεκκλήσια: το νότιο τιμάται στη μνήμη του Αγ. Γρηγορίου και το βόρειο στη μνήμη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Εξωτερικά φέρει πλούσιο κεραμοπλαστικό διάκοσμο και δύο εφυαλωμένες εικόνες στο αέτωμα της ανατολικής πλευράς: των Τριών Ιεραρχών και της Σταύρωσης. Εσωτερικά είναι κατάγραφος.