Αντιπροσωπευτικό δείγμα της πρώιμης περιόδου του Νεοκλασικισμού στην Ελλάδα, έργο με λιτότητα και αυστηρή γεωμετρία των όγκων. Από την κατανομή των χώρων σχηματίζεται ένα πλαίσιο και ένα κεντρικό ορθογώνιο σώμα, που χωρίζει το κενό σε δύο αυλές. ΄Εχει πρόστυλο δωρικού ρυθμού στην πρόσοψη και πίσω (ανατολική) όψη.

Κατασκευάσθηκε κατά το διάστημα 1836-1840. Αποτελεί μελέτη του Φρ. Γκέρτνερ, Βαυαρού αρχιτέκτονα. Κτίσθηκε ως ανάκτορο του ΄Οθωνα, πρώτου βασιλέα της Ελλάδας μετά την Τουρκοκρατία, ο οποίος ήλθε από το Ναύπλιο (αρχική έδρα του και προσωρινή πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους) στην Αθήνα το 1834. Την δαπάνη της κατασκευής ανέλαβε ο πατέρας του ΄Οθωνα, βασιλέας Λουδοβίκος της Βαυαρίας, ως προσωπικό δάνειο προς τον ΄Οθωνα. Το ελληνικό δημόσιο απαλλοτρίωσε τα κτήματα που κατέλαβαν το κτήριο, η πλατεία εμπρός του και ο βασιλικός κήπος. Η πρώτη Βουλή λειτούργησε προσωρινά σε ιδιωτική κατοικία στην οδό Κολοκοτρώνη και μετά στο κτήριο του Πανεπιστημίου, αργότερα, δε, το 1857, στο κτήριο της οδού Σταδίου όπου σήμερα στεγάζεται το Ιστορικό και Εθνογραφικό Μουσείο.

Το 1884 και το 1909 το κτήριο υπέστη φθορές από πυρκαϊά και τελικά η βασιλική οικογένεια το εγκατέλειψε (1910). Διασκευάσθηκε σε στέγη του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1930, από τον αρχιτέκτονα Α. Κριεζή και το 1935 μεταφέρθηκε εκεί η Βουλή.

Σήμερα είναι έδρα του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Στεγάζει γραφεία, την αίθουσα του Κοινοβουλίου, το Γραφείο του Προέδρου της Βουλής, το Αρχείο και διάφορες υπηρεσίες.

Το κτήριο είναι χαρακτηρισμένο ως "χρήζον της κατά τας διατάξεις του Νόμου 1469/1950 ειδικής προστασίας" (Υπουργική Απόφαση 21980/250/27-2-52, ΦΕΚ 54/τ.β'/5-3-52).