Χαρακτηριστικό ειδικό κτίριο των τελευταίων χρόνων της Τουρκοκρατίας στην Κρήτη, επηρεασμένο μορφολογικά από τα μεγαλοπρεπή νεοκλασσικά κτίρια των μεγάλων αστικών κέντρων. Έχει οργανωθεί με αυστηρούς άξονες συμμετρίας που διακρίνονται τόσο στις κατόψεις του όσο και στην μορφολογία των όψεων. Το κτίριο απαρτίζεται από πτέρυγες οι οποίες, σε σύνθεση ελεύθερου ορθογωνίου, δημιουργούν εσωτερικό αίθριο και συγχρόνως ελεύθερες διελεύσεις προς άνω, οι οποίες διανοίγονται στην πρόσοψη του κτιρίου.

Άρχισε να κτίζεται στο τέλος του 19ου αιώνα ως Τουρκικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο. Το 1900 αποπερατώθηκε ο πρώτος όροφος και αφού εγκαταστάθηκαν οι δικαστικές αρχές εξωραΐζεται με μαρμαροστρώσεις και διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου. Το 1936 μετά από πυρκαϊά αναστηλώνεται και προστίθεται ο 3ος όροφος του κεντρικού κτιρίου. Έχει χαρακτηριστεί ως διατηρητέο Μνημείο (ΥΠ.ΠΟ., ΥΑ, Α/Φ31/25659/2753/3 - 6 - 76. ΦΕΚ 796/Β/17 - 6 - 76).

Έχουν γίνει εργασίες επισκευής και συντήρησης το 1984, διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου το 1988 και το 1990 έργα συντήρησης και αποκατάστασης.