Το σχολείο, λιθόκτιστο με ξύλινη στέγη καλυμμένη με κεραμίδια "βυζαντινού τύπου" και εξωτερικές διαστάσεις 10 x 11 μ. περίπου, ανεγέρθηκε το 1908, στο πλαίσιο του πρώτου κρατικού προγράμματος σχολικών κτηρίων του νομομηχανικού Καλλία (κληροδότημα Συγγρού). Ανήκει στον μονοτάξιο τύπο και αποτελείται από μία κύρια αίθουσα και δύο βοηθητικά γραφεία. Έχει λιτές, συμμετρικά οργανωμένες όψεις, με νεοκλασικά στοιχεία. Το κεντρικό τμήμα της πρόσοψης προβάλλει ελαφρά και στέφεται με τριγωνικό αέτωμα.

Το 1981 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο (Υ.Α. ΥΠΠΕ/ΔΙΛΑΠ/Γ/2656/71734/19-2-1981 - ΦΕΚ 128/Β/4-3-1981). Το διάστημα 1987-1992 επισκευάστηκε και μετασκευάστηκε σε πολιτιστικό κέντρο.