O μεσοβυζαντινός ναός Σισανίου Κοζάνης, εντασσεται στη σειρά των μεγάλων επισκοπικών ναών, που κτίσθηκαν στο χώρο της Μακεδονίας τον 11ο αι., όπως η Παλαιά Μητρόπολη Βέροιας, η Μητρόπολη Σερρών, η βασιλική των Σερβίων κ.α.

Ο ναός ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης, πιθανότατα τρουλαίας βασιλικής με διμερή παραβήματα, νάρθηκα και εξωνάρθηκα. Η διάκριση σε κλίτη γίνεται με κτιστούς πεσσούς. Ανατολικά προεξέχουν τρεις κόγχες από τις οποίες η κεντρική είναι πεντάπλευρη και οι δύο πλαϊνές τρίπλευρες. Οι πλάγιοι τοίχοι ενισχύονται, εξωτερικά, με κτιστές αντηρίδες.

Τα τυπολογικά και τεχνικά χαρακτηριστικά, ο σωζόμενος ζωγραφικός διάκοσμος, η κεραμική και τα πολύχρωμα εφυαλωμένα πλακίδια που βρέθηκαν κατά την ανασκαφή, ανάγουν χρονικά το ναό στη μεσοβυζαντινή περίοδο και συγκεκριμένα στον 11ο -12ο αι. Καταστράφηκε πιθανόν από σεισμό το αργότερο στο α΄ μισό του 13ου αι. Ανακατασκευάζεται όμως και διαμορφώνεται σε σταυρόσχημο εγγεγραμμένο. Στην περίοδο αυτή ανήκουν το μαρμαροθέτημα που κοσμεί το δάπεδο μπροστά στο Ιερό Βήμα, η νέα εκτεταμένη τοιχογράφηση στο χώρο του κυρίως ναού και του νάρθηκα, η αγία τράπεζα, ο επισκοπικός θρόνος και η διπλή κλίμακα του άμβωνα. Στα τέλη του 14ου αι., όταν οι περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας κατακτήθηκαν από τους Οθωμανούς, έπαυσε η λειτουργία του ναού.

Το βυζαντινό όνομα του ναού, παραμένει άγνωστο. Ώστοσο, το τμήμα της κτητορικής σύνθεσης στη δυτική στενή παρειά του νότιου πεσσού του Ιερού, όπου απεικονίζεται η Θεοτόκος με γονυπέτη τον κτήτορα -επίσκοπο αποδεικνύει ότι ήταν επισκοπικός και μάλιστα αφιερωμένος στην Παναγία.

Κατασκευάστηκε το στέγαστρο του αρχαιολογικού χώρου υπό την επίβλεψη της Δ/νσης Αναστήλωσης του ΥΠ.ΠΟ.,ενώ ολοκληρώθηκε η συντήρηση των ευρημάτων (τοιχοποιίες, ζωγραφικός διάκοσμος) και διαμορφώθηκε ο περιβάλλοντας χώρος με φορέα υλοποίησης την 11η ΕΒΑ. Τοποθετήθηκε τέλος, ενημερωτική πινακίδα και εκδόθηκε σύντομος δίγλωσσος οδηγός.