Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της πόλης, αν και δεν αναφέρεται από τον Παυσανία το 2ο αι. μ.Χ., είναι το αρχαίο θέατρο. Έχει πεταλόσχημο κοίλο με θέα το Κορινθιακό κόλπο και βρίσκεται σε υψόμετρο 350 μ. από την επιφάνεια της θάλασσας, βόρεια της ακρόπολης. Η κατασκευή του χρονολογείται στο α? μισό του 3ου αι. π.Χ., γύρω στα 280-250 π.Χ., όταν ιδρύεται το Β? Κοινό των Αχαιών- η Αχαϊκή Συμπολιτεία- και οι αχαϊκές πόλεις αναδιοργανώνονται. Το κοίλο λαξεύθηκε στο φυσικό βράχο και, όπου αυτός δεν υπήρχε, διαμορφώθηκε κατάλληλα το έδαφος και τοποθετήθηκαν λίθινα εδώλια. Στο φυσικό βράχο λαξεύθηκε κατά το μεγαλύτερο μέρος και η ορχήστρα, στα κράσπεδα της οποίας κατασκευάστηκε αυλάκι για την απορροή των όμβριων υδάτων. Το σκηνικό οικοδόμημα της ελληνιστικής περιόδου ήταν διώροφο. Ένα διάζωμα διαιρεί το κοίλο σε δύο τμήματα και η συνολική χωρητικότητα του ανέρχεται σε 3000 θεατές, ενώ το μήκος του φθάνει τα 30,70 μ.