Πρόκειται για την κεντρική εκκλησία του οικισμού Πλατανιάς, που είναι κτισμένη στους ανατολικούς πρόποδες του όρους του Δρίσκου.

Είναι τρίκλιτη, ξυλόστεγη βασιλική με τρείς αψίδες ανατολικά, από τις οποίες η κεντρική και η νότια είναι τρίπλευρες, ενώ η βόρεια είναι ημικυλινδρική. Κατά μήκος της νότιας πλευράς, υπάρχει χαγιάτι. Ο ναός στεγάζεται με τετράκλινη στέγη.

Στο μνημείο διακρίνονται τρεις οικοδομικές φάσεις. Στην παλαιότερη, (υστεροβυζαντινή εποχή) ανήκουν το ανατολικό τμήμα της νότιας πλευράς και η νότια αψίδα. Στην επόμενη ανήκουν, το κεντρικό βόρειο τμήμα της ανατολικής πλευράς ( ή τμήμα της ανατολικής πλευράς) και τμήμα του βόρειου τοίχου. Η τρίτη και τελευταία φάση, χρονολογείται στα 1938, οπότε και κατεδαφίστηκε ο γυναικωνίτης και προεκτάθηκε δυτικά. Στην ίδια φάση, ανήκει και το χαγιάτι που υπάρχει κατά μήκος της νότιας πλευράς.

Στο 19ο αιώνα χρονολογούνται κάποιες από τις τοιχογραφίες του ανατολικού τμήματος του ναού, το ξυλόγλυπτο τέμπλο με ζωικό και φυτικό διάκοσμο, καθώς και μερικές από τις εικόνες του ναού (Παναγία Πλατυτέρα, άγιος Γεώργιος και άγιος Ιωάννης Πρόδρομος).