Πρόκειται για ένα λιθόκτιστο, μονόχωρο, ορθογώνιο κτίσμα, που κατά καιρούς υπέστη πολλές παρεμβάσεις. Εσωτερικά ο χώρος διαβαθμίζεται σε δύο επίπεδα. Στο υψηλότερο επίπεδο και δεξιά της θύρας εισόδου βρίσκεται ο μηχανισμός λειτουργίας του μύλου που διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση. Για τη λειτουργία του μύλου το νερό διοχετευόταν με πίεση στην ξύλινη φτερωτή, η οποία συνδεδεμένη μέσω άξονα με το μηχανισμό του μύλου έδινε κίνηση σε αυτόν για το άλεσμα του σιταριού. Έπειτα το νερό συνέχιζε τη ροή του κάτω από το μύλο και βγαίνοντας από ένα άνοιγμα στο ανατολικό άκρο της όψης του κτηρίου, κατέληγε στο ποτάμι. Αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της ηπειρωτικής λαϊκής αρχιτεκτονικής και τεχνικής στην κατασκευή προβιομηχανικών μνημείων.