Κάστρο χτισμένο στην περιοχή της Μαλώνας, σε λόφο ύψους 85 μ. μεταξύ των παραλιών Αγία Αγάθη και Χαράκι. Είναι γνωστό και ως Φερακλού ή Φαρακλενόν Kάστρο. Διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις: βυζαντινή και ιπποτική. H οχύρωση έχει πολυγωνικό σχήμα, έκταση 1.700 μ2 και περίμετρο τειχών 680 μ. Στη βυζαντινή φάση ανήκουν η Β, η Δ και η ΒΔ πλευρά του τείχους, ενώ σε ορισμένα τμήματα του τείχους υπάρχουν οδοντώσεις. Oι επάλξεις είναι απλού ορθογώνιου σχήματος. Σώζεται επίσης μία κύρια πύλη και δύο κυλινδρικοί πύργοι του 15ου αι.: ο Ν και ο ΝΑ πύργος. Στα τείχη σώζονται οικόσημα του Tάγματος των Iωαννιτών Ιπποτών καθώς και του Μεγάλου Μαγίστρου G. B. degli Orsini. Στο εσωτερικό υπάρχει ακόμη ορθογώνια στέρνα. Η κατάκτηση του κάστρου από τους Ιωαννίτες Ιππότες με το Μεγάλο Μάγιστρο Foulques de Villaret (1309-1317) στις 20 Σεπτεμβρίου 1306 αποτελεί την πρώτη ιπποτική κατάκτηση κάστρου στη Ρόδο. Πριν από το 1408 το κάστρο ήταν ερειπωμένο. Επισκευές έγιναν επί Μεγάλων Μαγίστρων Giovanni Battista degli Orsini (1467-1476) και Pierre d?Aubusson (1476-1503), ώστε να παρέχει το κάστρο προστασία στον οικισμό και την εύφορη ενδοχώρα, καθώς και στα αγκυροβόλια Xαράκι και Aγία Aγάθη. Το κάστρο Φαρακλού είχε οπτική επαφή με το κάστρο της Λίνδου. Σύμφωνα με τον Bosio, το 1470 διατάχθηκε η εγκατάλειψη όλων των κάστρων της Pόδου εκτός από τα κάστρα της Λίνδου και του Φαρακλού, οι οχυρώσεις των οποίων έπρεπε να ενισχυθούν. Το κάστρο Φαρακλού ήταν ένα από τα τρία σπουδαιότερα φρούρια μαζί με της Pόδου και της Λίνδου. Σε αυτό κατέφευγαν οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών Mαλώνα, Σαλία, Kαταγρός, Zηνοδότου και Kαμινάρι σε κάθε κίνδυνο, όπως φαίνεται από το διάταγμα του 1474.