Μεμονωμένο φρούριο, χτισμένο στο ΒΑ κόλπο της Αλιμνιάς, με μέτωπο στη Δ ακτή της Ρόδου, σε λόφο ύψους 179 μ. Ολοκληρώθηκε σε δύο οικοδομικές φάσεις: αρχαία και ιπποτική. Το 1475 οι Ιππότες διέταξαν για δεύτερη φορά ολοκλήρωση του κάστρου, ενώ το επόμενο έτος έστειλαν μεγάλο βενετσιάνικο πλοίο με όλα τα απαραίτητα υλικά για την οικοδόμηση του φρουρίου. Πρόκειται για μικρό οχυρό, το οποίο έχει σχήμα ορθογώνιο και καταλαμβάνει τμήμα της παλαιότερης, ελληνιστικής οχύρωσης. Oι Ιππότες αξιοποίησαν μόνο την Α πλευρά του ελληνιστικού οχυρού δημιουργώντας ένα τετράγωνο φρούριο. H τοιχοποιία του κάστρου είναι κανονική με τετραγωνισμένους λίθους. Στη Ν πλευρά το τείχος είναι κατεστραμμένο, ενώ στην Α πλευρά του σώζεται μικρή θυρίδα εισόδου, η οποία χτίστηκε με επαναχρησιμοποίηση αρχαίου υλικού. Στη Β πλευρά βρίσκονται τα καλύτερα διατηρημένα τμήματα του ελληνιστικού τείχους, ενώ στο Δ τμήμα είναι χαρακτηριστική η τοιχοποιία της περιόδου της Ιπποτοκρατίας.