Μεμονωμένο κάστρο, που χρησίμευε ως παρατηρητήριο, χτισμένο στην κορυφή μικρού λόφου 4 χλμ. ΒΔ του λιμανιού. Ήταν γνωστό με τις ονομασίες Χρυσοχεριά, Πέρα Kάστρο και Χρυσοσερζά. H οχύρωση έχει σχήμα επιμήκους ρόμβου, με κύρια όψη στη Ν πλευρά, ενώ το υπόλοιπο της οχύρωσης προστατευόταν από τη φυσική διαμόρφωση του βράχου. H κύρια είσοδος βρισκόταν στη Β πλευρά, η πρόσβαση, όμως, ήταν εφικτή και από το Ν τείχος. Mία δεύτερη μεταγενέστερη είσοδος υπήρχε στην Α πλευρά του Ν τείχους. Εντός του κάστρου υπήρχαν στέρνες και άλλα οικοδομήματα, ενώ κάτω από το λόφο βρίσκονταν τρεις ανεμόμυλοι κωνικού σχήματος που περιβάλλονταν από κυκλικά τείχη με πολεμοθυρίδες. Αυτοί οι ανεμόμυλοι μπορούν να χρονολογηθούν μετά το 1522. Στα τείχη του ημικυκλικού πύργου της Ν πλευράς του κάστρου σώζονται οικόσημα του Fantino Querini, διοικητή της Kω, και του Μεγάλου Μαγίστρου Jean Bonpart de Lastic (1437-1454). Στο Ν τείχος υπάρχουν οικόσημα του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη και του ιππότη Giacopo Geltru, διοικητή της Kω μετά το 1466. Σύμφωνα με τον Gerola, υπήρχαν ακόμη τέσσερα οικόσημα του Adimaro Dupuy (1464-1466), του G. de la Geltru (μετά το 1466), ένα ίσως του Μεγάλου Μαγίστρου Antoni de Fluvian (1421-1437) ή του J.B. de Lastic και ένα τέταρτο του Querini. Tο κάστρο της Χρυσοχεριάς, μαζί με τους μύλους, αποτελούσε προσωπική περιουσία και κατοικία του καστελάνου. Πιθανολογείται ότι αξιοποιήθηκε από τον Querini (1436-1453), ο οποίος το ενέταξε στο αμυντικό σύστημα του νησιού. Μετά από κατηγορία του Querini και δίκη που έγινε στη Ρόδο, οι κάτοικοι του νησιού αναγκάστηκαν το 1445 να λάβουν μέρος στις εργασίες κάποιου κάστρου. Αυτές οι εργασίες ίσως σχετίζονται με το κάστρο της Χρυσοχεριάς, διότι σε αυτό υπάρχει οικόσημο του Querini, ο οποίος προφανώς θα το επισκεύασε για κατοικία του.