Ο Άγιος Νικόλαος «στης Μαρούλαινας» είναι ένας από τους μικρότερους σταυρεπίστεγους ναούς της Πελοποννήσου, με μια μικρή αψίδα ιερού βήματος στα ανατολικά. Είναι κτισμένος χωρίς ιδιαίτερη εκζήτηση, με μικρούς λίθους, συνδετικό ασβεστοκονίαμα και μικρά τεμάχια πλίνθων στους αρμούς. Πιο προσεγμένη είναι η διαμόρφωση της δυτικής όψης, με δύο εντοιχισμένα πινάκια πάνω από το πλίνθινο τόξο της δυτικής θύρας. Τη φιλόκαλη διάθεση των μαστόρων που κατασκεύασαν τον μικρό ναό της Καστάνιας μαρτυρούν η οδοντωτή ταινία που οριοθετεί το πλίνθινο τόξο της εισόδου, ο τρόπος που διατάσσονταν μικροί ορθογωνισμένοι πωρόλιθοι στην τοιχοποιία, δημιουργώντας μια αίσθηση διχρωμίας, καθώς επίσης οι κατακόρυφοι πλίνθοι στα γείσα του τριγωνικού αετώματος. Ο ναός είναι στο εσωτερικό του κατάγραφος με τοιχογραφίες που ανήκουν, στο μεγαλύτερο μέρος τους, σε μία ενιαία φάση και χρονολογούνται βάσει τεχνοτροπικών και εικονογραφικών κριτηρίων προς τα τέλη του 13ου αιώνα. Έχει αποδοθεί στη δράση δύο ζωγράφων, που υιοθετούν τα εικαστικά μέσα μίας επαρχιακής τάσης στη μνημειακή ζωγραφική του 13ου αιώνα, ευρύτατα διαδεδομένης στη νότια Ελλάδα και τα νησιά. Η προσκυνηματική παράσταση του Αγίου Νικολάου στον βόρειο τοίχο του ναού έχει επιζωγραφισθεί σε κατοπινή φάση, ενώ μεταγενέστερες είναι και οι τοιχογραφίες του κτιστού τέμπλου, στο οποίο αναγνωρίζονται τρεις διαφορετικές φάσεις ιστόρησης.