Επάνω σε λόφο με πανοραμική εποπτεία της πεδιάδας της Άνω Μεσσηνίας, βρίσκεται ο ναός των Ταξιαρχών, γύρω από τον οποίο σώζονται ερείπια οχυρού περιβόλου. Η θέση έχει ταυτιστεί με το κάστρο του Αρχαγγέλου, το οποίο σύμφωνα με τις πηγές συνδέεται με την οικογένεια των φλωρεντινών τραπεζιτών Acciauioli. Λόγω του προϋπάρχοντος βυζαντινού ναού οι λατίνοι έδωσαν στο κάστρο το όνομα του αρχάγγελου Μιχαήλ. Το 1418 αναφέρεται ότι καταλήφθηκε από τους Έλληνες. Το τείχος είναι κτισμένο από μικρούς αργούς λίθους με τεμάχια πλίνθων. Στα ανατολικά σώζεται σε μεγάλο ύψος και διακρίνονται δύο οικοδομικές φάσεις. Στη νότια είναι πολύ κατεστραμμένο με ένα σχεδόν τετράγωνο πύργο, στον οποίο εφάπτεται διώροφο κτίσμα. Στα δυτικά το τείχος δε σώζεται. Ο ναός των Ταξιαρχών χρονολογείται στο 10ο αιώνα και ανήκει στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου. Ο τρούλος ενισχύεται εσωτερικά με δύο αλληλοτεμνόμενες νευρώσεις, στοιχείο ασυνήθιστο σε βυζαντινούς ναούς του ελληνικού χώρου. Στη βυζαντινή περίοδο προστέθηκε νάρθηκας, ενώ στα νεότερα χρόνια προστέθηκε και ένας δεύτερος ξυλόστεγος νάρθηκας. Την ίδια εποχή το μνημείο σκεπάστηκε με ενιαία δίριχτη στέγη απ? όπου προβάλλει μόνο ο τρούλος. Οι τοιχογραφίες ανάγονται στο 18ο αι.