Αφιερωμένος στην Ανάσταση του Χριστού, ο αρχικός ναός, καθολικό μονής, ήταν μονόχωρος, ξυλόστεγος, ενώ στις αρχές του 18ου αι. κατασκευάστηκε κλειστό περίστωο, το οποίο αντικαταστάθηκε από νεώτερο, στον 20ο αιώνα. Σύμφωνα με την κτητορική επιγραφή, άρχισε να κτίζεται από το Ξένο Ψαλιδά και ολοκληρώθηκε μετά το θάνατό του από τη σύζυγό του Ευφροσύνη. Η κατοχή της μονής του Σωτήρος Χριστού παραχωρείται τον Φεβρουάριο του 1314 με χρυσόβουλλο του Ανδρονίκου Β στον μοναχό Ιγνάτιο Καλόθετο. Ο ναός αγιογραφήθηκε κατά το έτος 1314/5 από τον εξαίρετο ζωγράφο Γεώργιο Καλλιέργη, ενώ σώζει και τοιχογραφίες του 1326 και 1355 με παραστάσεις κεκοιμημένων εντοπίων αρχόντων, καθώς και του 1727, στην εξωτερική επιφάνεια του βόρειου τοίχου.