Το σπήλαιο βρίσκεται σε υψόμετρο 220μ., στις δυτικές παρυφές του όρους Μαυροβουνίου, νοτιοανατολικά του υψώματος του Αγίου Αθανασίου με το ομώνυμο ναΰδριο. Η είσοδος του σπηλαίου, μορφής αγωγού, έχει βορειοδυτικό προσανατολισμό και προσφέρει αναπεπταμένη θέα της αποξηρανθείσας λίμνης Κάρλας (Βοιβηίδος), καθώς και του τμήματός της που έχει πρόσφατα επανασυσταθεί. Το σπήλαιο δεν είναι επισκέψιμο και η πρόσβαση σε αυτό απαιτεί επίπονη ανάβαση σαράντα περίπου λεπτών στην απότομη πλαγιά.

Η χαμηλή και σχετικά στενή είσοδος φέρει στο εσωτερικό του σπηλαίου, το οποίο αποτελείται από δύο θαλάμους, οι οποίοι επικοινωνούν μέσω στενής διόδου. Στον πρώτο θάλαμο του σπηλαίου δεν παρατηρείται μεγάλος αριθμός σπηλαιοθεμάτων, παρά μόνο λίγες κολώνες και κρούστες. Ο δεύτερος θάλαμος, αντίθετα, παρουσιάζει εξαιρετικά πλούσιο και πραγματικά εντυπωσιακό λιθωματικό διάκοσμο. Όλη η οροφή και τα τοιχώματα είναι καλυμμένα από διάφορα σπηλαιοθέματα (σταλακτίτες, σταλαγμίτες, κολώνες, μακαρονοειδείς και παραπετασματοειδείς σταλακτίτες, μικρές λιθωματικές λεκάνες υπερχείλισης, κ.λ.π.).

Το σπήλαιο είναι από παλιά γνωστό στην αρχαιολογική βιβλιογραφία, καθώς σε αυτό είχε πραγματοποιήσει τη δεκαετία του ?60 περιορισμένη έρευνα ο Δ. Θεοχάρης, ενώ τον Δεκέμβριο του 2010 η Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας - Σπηλαιολογίας Βόρειας Ελλάδος πραγματοποίησε μικρής κλίμακας σωστική ανασκαφή, η οποία έφερε στο φως αρχαιολογικά κατάλοιπα που τεκμηριώνουν τη χρήση του σπηλαίου κατά τη νεολιθική και μυκηναϊκή περίοδο, ενώ μεμονωμένα ευρήματα μαρτυρούν περιστασιακή χρήση του και κατά τους κλασικούς ? ελληνιστικούς χρόνους, καθώς και στην Ύστερη Αρχαιότητα.