Βόρεια του νερόμυλου εντοπίστηκε κρηναίο οικοδόμημα. Πρόκειται για έναν καλοδιατηρημένο αργολιθοδομικό τοίχο με στιβαρή θεμελίωση, ο οποίος λειτουργούσε και ως αναλημματικός, εφόσον βρίσκεται σε επαφή με την πλαγιά του λόφου του σπηλαίου. Είναι θεμελιωμένος σε στρώμα της Πρώιμης Εποχής του Χαλκού που διαταράχτηκε. Τα ευρήματα της θεμελίωσής του και ο τρόπος δόμησής του τον χρονολογούν στο α΄ μισό του 4ου αιώνα π.Χ.. Στα χρόνια του Κασσάνδρου ή του Αντίγονου Γονατά υπέστη καταστροφή και αργότερα, στα αυτοκρατορικά χρόνια, επιδιορθώθηκε. Η πορεία του είναι Β-Ν. Προς τα βόρεια συνεχίζει εκτός του σκάμματος, ενώ προς τα νότια έχει καταστραφεί και παρακολουθούμε την πορεία του κάτω και πίσω από πεσμένη δεξαμενή των αυτοκρατορικών χρόνων, σε μήκος 10,20μ.. Σώζεται μια οπή εκροής, στην οποία εφάρμοζε ένθετος κρουνός. Δεύτερη οπή πιθανότατα υπήρχε στο κατεστραμμένο τμήμα, εκεί όπου βρέθηκε τμήμα μεγάλης μαρμάρινης λεκάνης, η κρήνη, όπως αναφέρεται από τους παλιότερους ανασκαφείς. Η παροχή του νερού γινόταν μέσω λιθόκτιστου υπόγειου αγωγού ύψους 1,8μ., που αποτελούσε την τεχνητή συνέχεια του σπηλαίου. Η απόληξη του αγωγού και οι λίθοι του τοίχου του κρηναίου οικοδομήματος συνδέονται οργανικά, δηλαδή πρόκειται για σύγχρονες κατασκευές. Η υδρομαστευτική αυτή κατασκευή που εντοπίστηκε από έρευνα της Εφορείας Σπηλαιολογίας κατά τα έτη 2004 και 2005 είχε σκοπό να φέρει νερό στην κρήνη.