ΕΕντυπωσιακό πολυτελές οικοδόμημα, μεγάλων διαστάσεων, της ύστερης αρχαιότητας, το οποίο αποκαλύφθηκε στις αρχές του 1970, στον αύλειο χώρο της Μητρόπολης της Μυτιλήνης.

Η λειτουργία του παραμένει ανεξακρίβωτη, ωστόσο η αρχιτεκτονική του μορφή παραπέμπει μάλλον σε δημόσιο κτήριο στον τύπο της βασιλικής.

Από το οικοδόμημα έχει έρθει στο φως μόνο ένα μικρό τμήμα. Στην τέταρτη και τελευταία επισκευή του (5ος-6ος αι. μ.Χ.) είχε υπερυψωμένη, ευρεία, ημικυκλική κόγχη στα βόρεια και επιμήκη χώρο με πλευρικά ανοίγματα στα νότια. Στυλοβάτης, που στήριζε έξι μαρμάρινους κίονες, ακολουθεί το εσωτερικό περίγραμμα της κόγχης και απολήγει σε δύο χαμηλές αντικριστές ορθογώνιες βάσεις, που έφεραν ζεύγος πεσσών ή κιόνων. Οι τοίχοι ήταν επενδεδυμένοι με πολύχρωμα μάρμαρα. Το δάπεδο κάλυπταν μεγάλες μαρμάρινες πλάκες, που πλαισίωναν μαρμαροθέτημα με ποικίλους γεωμετρικούς συνδυασμούς.

Κάτω από το μαρμαροθέτημα του νότιου χώρου, αποκαλύφθηκαν τρία επάλληλα προγενέστερα ψηφιδωτά δάπεδα, τα οποία παραπέμπουν σε διαφορετική αρχιτεκτονική διαμόρφωση του κτηρίου, στους 3ο-4ο αι. μ.Χ.



Εργασίες ανάδειξης του μνημείου πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 2010-2015, στο πλαίσιο του έργου "Ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της πόλης της Μυτιλήνης", που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ 2007-2013, Επιχειρησιακό Πρόγραμμα "Κρήτη και Νήσοι Αιγαίου".