Το αρχαίο λατομείο μαρμάρου της Μόριας βρίσκεται στην πλαγιά ενός χαμηλού λόφου, περίπου 4 χλμ. βορειοδυτικά της Μυτιλήνης και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία αυτού του είδους στη Λέσβο, αλλά και στον ευρύτερο αιγαιακό χώρο. Η λειτουργία του τοποθετείται κυρίως από τους ελληνιστικούς χρόνους έως την ύστερη αρχαιότητα. Η σύγχρονη εξορυκτική δραστηριότητα στο χώρο, που διακόπηκε πριν 40 χρόνια περίπου, μαζί με τη διάβρωση και την απόθεση απορριμμάτων προκάλεσαν φθορές στη μορφή του μνημείου.

Το μάρμαρο του λατομείου εντάσσεται από γεωλογική άποψη στους άνω τριαδικούς σχηματισμούς της αυτόχθονης ενότητας της Λέσβου. Είναι σκούρο γαλαζόφαιο, συχνά με φλεβώσεις κρυσταλλικής δομής σε πιο ανοιχτή γκρίζα έως λευκή απόχρωση, χονδρόκοκκο με αδρή επιφάνεια, που δεν προσφέρεται για στίλβωση.

Το αρχαίο λατομείο καταλαμβάνει έκταση μήκους 200μ., πλάτους 120μ. και βάθους 30μ. σε ορισμένα σημεία. Περιλαμβάνει εννέα βασικές εξορυκτικές κοιλότητες και πολλές μικρότερες στην περιφέρεια. Για την εξόρυξη του υλικού, όπως στα περισσότερα λατομεία, διάνοιγαν πάνω στο πέτρωμα τομές με κλιμακωτή διάταξη. Μέσα σε αυτές κατασκεύαζαν σφηνοειδείς οπές για την τοποθέτηση ξύλινων σφηνών, με τις οποίες επιτυγχανόταν η απόσπαση παραλληλεπίπεδων ογκόλιθων. Τα ίχνη των εργαλείων στα τοιχώματα των λάκκων σχηματίζουν το μοτίβο της ιχθυάκανθας, χαρακτηριστικό των λατομείων των ρωμαϊκών χρόνων. Σημαντικές πληροφορίες για τις μεθόδους λατομίας παρέχουν και τα σιδερένια λιθοξοϊκά εργαλεία (σφήνα, έμβολο, σφύρα και διαβήτης) που αποκαλύφθηκαν στο κοντινό λατομείο του Κουρτζή, δυτικά της Μυτιλήνης.