Το κτήριο χτίστηκε τη δεκαετία του 1890, πιθανόν για τον Ισαάκ Μπερουμπή. Το 1906, ιδιοκτήτης του αρχοντικού υπήρξε ο Θοδωρής Χατζημησέφ, μεταφραστής ρωσικής γλώσσας. Το 1928 το ακίνητο περιήλθε στο ελληνικό δημόσιο και λίγα χρόνια αργότερα, το 1934 πέρασε στην κυριότητα του Σχολικού Ταμείου του Γυμνασίου της πόλης.

Η ίδρυση του Α΄Γυμνασίου Αρρένων τοποθετείται στο 1760 και αποτελούσε το μοναδικό σχολείο της Ελληνικής Κοινότητας που έφερε το όνομα "ελληνομουσείο". Από τα μέσα του 19ου αιώνα ονομάζεται "Ελληνικό Σχολείο" ή "Ελληνική Σχολή" και λειτουργεί στην οδό Στέφανου Τάττη, οπότε και αρχίζουν να λειτουργούν γυμνασιακές τάξεις. Το 1893 στεγάστηκε στο κτήριο επί της οδού Εγνατίας 132, γνωστό ως Οικοκυρική Σχολή, ενώ σίγουρα μεταφέρθηκε ανατολικά, μετά την πυρκαγιά του 1917.

Μετά τον σεισμό του 1978 παρουσιάστηκαν προβλήματα τόσο στα εξωτερικά στοιχεία όσο και στον φέροντα οργανισμό και ακολούθησαν εργασίες αποκατάστασης. Σήμερα στεγάζει το 1ο Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης.

Οι όψεις του κτηρίου, εκτός από της πίσω αυλής, διέπονται από αυστηρή συμμετρία και από τις ίδιες αρχές οργάνωσης. Διαχωρίζονται παράλληλα σε τρία ίσα κατακόρυφα επίπεδα από τα οποία το μεσαίο προβάλλει ελαφρά και φέρει εξώστη ορόφου με περίτεχνο κιγκλίδωμα και ελικοειδή φουρούσια. Οι ακμές τονίζονται από δίδυμες ψευδοπαραστάδες με ιωνικά επίκρανα. Τα ανοίγματα τονίζονται με πλευρικές ψευδοπαραστάδες και τα υπέρθυρά τους στέφονται με οριζόντια γείσα, τοξωτά (ισόγειο) και τριγωνικά (όροφο) αετώματα. Στην απόληξη της οικοδομής διαμορφώνεται περιμετρικό γείσωμα που προεξέχει αισθητά πάνω σε πυκνή σειρά από μικρά φουρούσια καθώς και το διάτρητο στηθαίο της στέγης με κομψά πήλινα κολωνάκια μπαλαούστρες.