Ο θολωτός τάφος σώζεται σε ύψος 4,10 μ., με διάμετρο εσωτερικά στο κάτω μέρος 5,50 μ. Έχει κατασκευαστεί με πλακαρές ασβεστολιθικές πέτρες που έχουν τοποθετηθεί σε σειρές κατά το εκφορικό σύστημα. Η νότια πλευρά του κυκλικού θαλάμου διατηρείται σε καλύτερη κατάσταση. Σ? αυτή την πλευρά βρίσκεται το άνοιγμα του δρόμου που είναι στεγασμένος με μεγάλες ασβεστολιθικές πλάκες. Ο δρόμος έχει μήκος 5,05 μ., ύψος 1,50 μ. και τα πλευρικά του τοιχώματα κλίνουν προς το εσωτερικό. Στο εξωτερικό άνοιγμα του υπάρχει κτισμένος χαμηλός τοίχος, ενώ μια αδιαμόρφωτη μεγάλη πλάκα με απόληξη τριγωνική έκλεινε το άνοιγμα αυτό.

Τα κτερίσματα του τάφου βρέθηκαν σε επίχωση πάχους 0,40 μ. που υπήρχε επάνω από το φυσικό έδαφος, σ? ένα σκουρόχρωμο, αρκετά σκληρό χώμα της περιοχής αυτής. Τα κτερίσματα ήταν πήλινα αγγεία και σιδερένια όπλα. Από την κεραμική κυρίως χρονολογείται η κατασκευή και η χρήση του θολωτού τάφου των Αγίων Θεοδώρων από τον 10o έως και τον 8o αι. π.X. Κοντά στις πλευρές του ταφικού θόλου, 0,60 μ. επάνω από το φυσικό έδαφος, αποκαλύφθηκε μεγάλη ποσότητα οστεολογικού υλικού. Κάτω από αυτό το υλικό βρέθηκαν τμήματα αγγείων και κεραμίδων λακωνικού τύπου από την κλασική εποχή που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το άνω μέρος της θόλου έπεσε αυτήν την εποχή.

Ο θολωτός τάφος των Aγ. Θεοδώρων είναι ένας μικρός επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος.