Πρόκειται για ένα από τα καλύτερα σωζόμενα δείγματα ρωμαϊκής αρχιτεκτονικής. Κατά την πρώτη οικοδομική φάση του, ο ναός ήταν δωρικός με πρόσταση έξι κιόνων και διέθετε λίθινη θεμελίωση, πιθανότατα με τριβαθμιδωτό κρηπίδωμα. Το τέμενος οριοθετούνταν με τοίχο στα δυτικά και στοές προς βορρά και νότο. Περί τα τέλη του 1ου αιώνα μ.Χ., ο πρώιμος ναός αντικαταστάθηκε από έναν νέο, μαρμάρινο, κορινθιακού ρυθμού, με περίσταση 6 x 12 κιόνων επί υψηλού βάθρου. Περιλάμβανε επιμήκη σηκό και πρόναο με δύο κίονες εν παραστάσι στον οποίο οδηγούσε κλίμακα. Το επιστύλιο της ανατολικής πλευράς έφερε λατινική επιγραφή με ένθετα, χάλκινα γράμματα. Το ορθογώνιο τέμενος του ναού οριοθετούσαν στοές. Ο ναός ήταν πιθανώς αφιερωμένος στην λατρεία της Τριάδας του Καπιτωλίου (Jupiter, Juno, Minerva) ή στην λατρεία της αυτοκρατορικής οικογένειας, ενώ κατά τον Παυσανία εκεί λατρευόταν η αδελφή του Οκταβιανού Αυγούστου Οκταβία.