Πολυτελές οικοδόμημα της πρώιμης ρωμαϊκής εποχής (1ος αι. π.Χ.-1ος αι. μ.Χ.), με χρήση κατοικίας, το οποίο έλαβε την τελική του μορφή τον 2ο-3ο αι. μ.Χ. Τότε, το κτήριο επεκτάθηκε σε δύο επίπεδα, χωρίς, ωστόσο, να είναι σαφές αν αποτελεί μία ενιαία κατοικία ή δύο ανεξάρτητες.

Η κατοικία στο κατώτερο επίπεδο οργανώνεται γύρω από περίστυλη αυλή, που πλαισιώνεται από δωμάτια στις τρεις πλευρές, ενώ αντίστοιχη πτέρυγα ενδεχομένως υπήρχε και στα βόρεια. Ψηφιδωτός διάδρομος με διακόσμηση αλληλοτεμνόμενων κύκλων διαμορφώνεται στα δυτικά, μπροστά από τα επίσημα δωμάτια. Το πιο σημαντικό από αυτά κοσμείται με ψηφιδωτό δάπεδο που απεικονίζει προσωποποιήσεις των τεσσάρων εποχών και με τοιχογραφία που απομιμείται ορθομαρμάρωση. Οι δύο κεντρικοί χώροι στην νότια πτέρυγα επικοινωνούν μεταξύ τους με εσωτερικό άνοιγμα και έχουν κοινό τοιχογραφικό διάκοσμο, που αρχικά παρίστανε αρχιτεκτονήματα και αργότερα αστεροειδή μοτίβα.

Στο γωνιακό νοτιοδυτικό δωμάτιο υπήρχε κλίμακα, που οδηγούσε είτε σε όροφο πάνω από τη νότια πτέρυγα είτε στο ανώτερο επίπεδο. Οι λαξευμένες υποδοχές για την στερέωσή της διακρίνονται στην όψη του ψευδοϊσόδομου αναλημματικού τοίχου, που οριοθετεί την κατοικία στα νότια.

Το κτήριο στο ανώτερο επίπεδο είχε πρόσοψη στα ανατολικά, απ? όπου διερχόταν δρόμος με ευρύ κτιστό αγωγό. Η είσοδος οδηγούσε σε μεγάλο υπαίθριο αύλειο χώρο με βοτσαλωτό δάπεδο, που στη δυτική πλευρά του διατάσσονται το αίθριο και τρία δωμάτια.

Το τετράστυλο αίθριο ήταν η μικρή εσωτερική αυλή με ρηχή πλακοστρωμένη δεξαμενή (impluvium) στο κέντρο. Τέσσερις αρράβδωτοι μαρμάρινοι κίονες με ιωνικά κιονόκρανα, ένας σε κάθε γωνία της δεξαμενής, στήριζαν την στέγη. Πολύχρωμο ψηφιδωτό δάπεδο με αλληλοτεμνόμενους κύκλους διακοσμεί τους διαδρόμους που περιβάλλουν την δεξαμενή, ενώ τοιχογραφία που απεικονίζει γραμμικά θέματα διατηρείται σε έναν από τους τοίχους.

Το αίθριο οδηγούσε στα υπόλοιπα δωμάτια, επίσης επιστρωμένα με ψηφιδωτά δάπεδα, που χαρακτηρίζονται από ποικιλία διακοσμητικών θεμάτων.



Εργασίες ανάδειξης του μνημείου πραγματοποιήθηκαν την περίοδο 2010-2015, στο πλαίσιο του έργου "Ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της πόλης της Μυτιλήνης", που χρηματοδοτήθηκε από το ΕΣΠΑ 2007-2013, Επιχειρησιακό Πρόγραμμα "Κρήτη και Νήσοι Αιγαίου".