Έξι χιλιόμετρα νοτιότερα από τον αρχαιολογικό χώρο του Δύστου, στη θέση όπου βρίσκεται το εξωκλήσι της Ζωοδόχου Πηγής και από τις δύο πλευρές του κεντρικού οδικού άξονα Λεπούρων-Καρύστου, αποκαλύφθηκαν κατά τη διενέργεια ανασκαφικής έρευνας εκτεταμένα λείψανα κτιρίων και τάφων, τα οποία χρονολογούνται από τους ύστερους γεωμετρικούς μέχρι τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους.

Από τα αποκαλυφθέντα κτιριακά λείψανα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα λείψανα ενός υστερογεωμετρικού κτιρίου, που σώζεται σε μήκος 26 μ. Εξωτερικά της δυτικής μακράς πλευράς του και σε απόσταση 0,50-0,60 μ. από αυτήν, εντοπίσθηκαν κυκλικές οπές, λαξευμένες στο φυσικό βράχο. Οι οπές αυτές το πιθανότερο είναι να προορίζονταν για τη στήριξη ενός περιστυλίου που θα περιέβαλε το οικοδόμημα.

Η εύρεση ενός θραύσματος ανάγλυφου ενεπίγραφου πίθου των αρχαϊκών χρόνων με παράσταση Κενταύρων, στο οποίο αναγράφεται η λέξη Ιερός, και ενός χάλκινου σταθμίου με ανάγλυφη κεφαλή κριού και την επιγραφή Απόλλωνος Δηλίο, καθιστά πιθανή την ύπαρξη στο χώρο ενός ιερού, στο οποίο θα ασκούνταν συνεχής λατρεία από τους ύστερους γεωμετρικούς έως και τους ύστερους κλασικούς χρόνους. Κατά τους ύστερους ρωμαϊκούς χρόνους στον ίδιο χώρο σημειώνεται η άσκηση βιοτεχνικών δραστηριοτήτων.

Οι Ζάρακες αποτελούν κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο (ΦΕΚ 512/Β/7-4-2000).