Τα ρωμαϊκά λουτρά στα Μωραΐτικα ήταν γνωστά από παλιά, δεδομένου ότι μερικά από τα ανώτερα τμήματά τους ήταν και είναι υπέργεια, ορατά και σε αρκετά καλή κατάσταση.

Η επιφανειακή έρευνα που έγινε το 1988 έδειξε αφενός μεν την κάτοψη των λουτρικών εγκαταστάσεων σε γενικές γραμμές και αφετέρου οριοθέτησε το χώρο. Το κέντρο των εγκαταστάσεων αυτών ορίζεται στο περίπου τετράγωνο δωμάτιο, του οποίου οι τοίχοι σώζονται από παλιά σε αρκετά καλή κατάσταση, σχεδόν μέχρι τη στέγη, με ημικυκλική δεξαμενή (Χώρος Α). Νότια αυτού βρίσκεται ο Χώρος Β, με ορθογώνια δεξαμενή και ο Χώρος Γ επίσης με ημικυκλική, αλλά μικρότερη δεξαμενή. Στα ανατολικά, σε χαμηλότερο επίπεδο σώζονται οι Χώροι Ε, Ζ και Η. Ολόκληρη η ΝΑ γωνία των λουτρικών εγκαταστάσεων, όπου εκτείνονταν και τα κυριότερα κτήρια, έχει καταστραφεί από νεώτερα κτήρια. Από τη νότια πλευρά, ο κοινοτικός δρόμος διέκοψε επίσης τη συνέχεια του μνημείου. Δοκιμαστικές τομές στα ΝΔ της εγκατάστασης δεν έδωσαν αρχιτεκτονικά ή κινητά ευρήματα.

Η ανασκαφική έρευνα δεν έχει ολοκληρωθεί.