Η ρωμαϊκή έπαυλη στη θέση Μιάμπελι ή Άγιος Αθανάσιος της Σκάλας Κεφαλονιάς αποκαλύφθηκε το έτος 1957, μετά από ανασκαφή του Β. Καλλιπολίτη. Διατηρούνται έξι χώροι, εκ των οποίων ο χώρος Ι είναι ο προθάλαμος, οι χώροι ΙΙ, ΙΙΙ και IV θάλαμοι, ο V δωμάτιο και ο έκτος (VI) υπαίθρια αυλή. Κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο, ο κεντρικός θάλαμος (ΙΙΙ) μετατράπηκε σε εκκλησία με αψίδα. Κατά τον ανασκαφέα, η θέση της κύριας εισόδου του κτιρίου βρίσκεται στη νότια πλευρά, παράλληλα προς την οποία διερχόταν η κοίτη ενός χειμάρρου.

Ιδιαίτερα σημαντικός είναι ο ψηφιδωτός διάκοσμος των δαπέδων του κτιρίου. Ο προθάλαμος (Ι) φέρει μωσαϊκό δάπεδο με παράσταση Φθόνου, με τη μορφή νεαρού άνδρα ο οποίος δέχεται επίθεση από δύο ζεύγη θηρίων (τίγρη και λιοντάρι κάτω, πάνθηρα και λεοπάρδαλη άνω). Έμμετρο επίγραμμα αναφέρει ως καλλιτέχνη τον Κρατερό, ενώ η παράσταση πλαισιώνεται από γεωμετρικά σχήματα.

Ο θάλαμος ΙΙ φέρει μωσαϊκό δάπεδο στο οποίο εικονίζεται βωμός με καρπούς και εκατέρωθεν αυτού δύο "παίδες σεβίζοντες", ενώ χαμηλότερα εικονίζονται τα προς θυσία ζώα: κάπρος, ταύρος και κριός. Η παράσταση πλαισιώνεται με πλοχμό και άλλα γεωμετρικά διακοσμητικά σχήματα. Επιγραφή, στο κάτω τμήμα αναφέρεται στο τελετουργικό της θυσίας και στους τιμώμενους θεούς.

Από τΤο ψηφιδωτό του θαλάμου ΙΙΙ σώζονται ελάχιστα γεωμετρικά σχήματα από το πλαίσιο του κυρίως θέματος. Ο θάλαμος IV φέρει δάπεδο διακοσμημένο με γεωμετρικά θέματα.

Η αγροτική έπαυλη χρονολογείται στο 2ο αι. μ.Χ. και πρέπει να καταστράφηκε στον 4ο αι. μ.Χ. από πυρκαγιά. Ο παλαιοχριστιανικός ναός που χτίστηκε πάνω σε τμήμα της έπαυλης διατηρήθηκε μέχρι τον 9ο ή 10ο αι., όταν καταστράφηκε επίσης από φωτιά. Στα υστεροβυζαντινά χρόνια πάνω στα ερείπια του παλαιότερου ναού χτίστηκε παρεκκλήσιο του Αγίου Αθανασίου.