Το ηρώο βρίσκεται ανάμεσα στο Θεηκολεώνα και στα ελληνικά λουτρά, στο δυτικό τμήμα του ιερού της Ολυμπίας, εκεί όπου υπάρχουν οι βοηθητικές εγκαταστάσεις. Το κτήριο οικοδομήθηκε στο β΄ μισό του 5ου αι. π.Χ. και αρχικά συνδεόταν με τη λειτουργία των λουτρών, εφόσον ήταν το εφιδρωτήριο, (βοηθητικός χώρος για την εφίδρωση των λουόμενων). Λίγο αργότερα, όμως, κατά την ελληνιστική και ρωμαϊκή περίοδο, έπαψε να λειτουργεί ως χώρος θερμού λουτρού και χρησιμοποιήθηκε ως ηρώο.

Πρόκειται για μικρό τετράγωνο οικοδόμημα, στο οποίο διακρίνονται τρεις χώροι. Στο βόρειο, τετράγωνο τμήμα του υπάρχει εγγεγραμμένη κυκλική κατασκευή, διαμέτρου 8,04 μ., και ένα δεύτερο δωμάτιο διαμορφώνεται στο νότιο τμήμα του κτηρίου. Η είσοδος στα δύο δωμάτια γινόταν από τα δυτικά, όπου υπήρχε ένα στενόμακρο προστώο, βάθους 5,10 μ., με τέσσερις κίονες στη δυτική του πρόσοψη. Την εποχή που το κτίσμα λειτουργούσε ως λουτρό, στο νότιο δωμάτιο πιθανότατα υπήρχαν οι λέβητες για το ζέσταμα του νερού, που θα χρησιμοποιούσαν οι λουόμενοι, ενώ ο κυκλικός χώρος ήταν το εφιδρωτήριο. Στο εσωτερικό της κυκλικής κατασκευής και προς το νότιο τμήμα της βρέθηκε μικρός βωμός, κατασκευασμένος από στάχτη και πηλό, ύψους μόλις 0,38 μ., μήκους 0,54 μ. και πλάτους 0,37 μ., ο οποίος έφερε στην επιφάνειά του τη γραπτή επιγραφή ''ήρωος'', πλαισιωμένη με κλαδιά ελιάς. Κατά καιρούς η επικάλυψη του βωμού ανανεωνόταν και η επιγραφή γραφόταν εκ νέου, με χρώμα, και μερικές φορές με διαφορετικό τρόπο (ήρωος, ηρώων, ήρωορ). Δεν γνωρίζουμε σε ποιο ήρωα ή σε ποιους ήρωες ήταν αφιερωμένος ο βωμός. Ο Παυσανίας αναφέρει (5.15.8) ότι σε αυτό το χώρο, εκτός από το βωμό του ανώνυμου ήρωα υπήρχε και βωμός του θεού Πάνα.