Ένα ψηλό, από μεγάλους πολυγωνικούς λίθους κατασκευασμένο θεμέλιο ενός κτηρίου διατηρείται ως σήμερα και κυριαρχεί στα οικοδομικά λείψανα της Κασσώπης. Πρόκειται για ένα κτίσμα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τη τη βόρεια στοά της αγοράς στο νότιο τομέα της πόλης. Δεν έχουν διατηρηθεί σε αρκετά καλή κατάσταση μόνο τα θεμέλια των δωματίων και στις τέσσερις πλευρές του κτηρίου, αλλά και οι οκτάεδροι πεσσοί του μεγάλου περιστυλίου που διαθέτει το κτίσμα. Ο ρόλος του συγκροτήματος αυτού είναι αμφιλεγόμενος. Σύμφωνα με την άποψη του ενός από τις τρεις ανασκαφείς της Κασσώπης, του Σ. Δάκαρη, πρόκειται για ένα Καταγώγιο (ένα είδος ξενοδοχείου), όπως αυτό εμφανίζεται σε πολλά ιερά στον ελληνικό χώρο. Στην αρχική του εκτίμηση πίστευε ότι ήταν το πρυτανείο της πόλης. Αντίθετα, οι δυο γερμανοί αρχαιολόγοι (W. Hoepfner και E.-L. Schwandner) θεώρησαν ότι το συγκεκριμένο κτήριο απετελούσε την καθαρά εμπορική αγορά της πόλης, λόγω της γειτνίασής του με την κύρια αγορά, αλλά και λόγω ενός αντίστοιχου παραδείγματος που έχει αποκαλυφθεί στην Πριήνη της Μικράς Ασίας.

Η είσοδος του κτηρίου βρισκόταν στη νότια πλευρά του, αλλά όχι ακριβώς στο κεντρικό της σημείο. Δυο σκαλοπάτια οδηγούσαν στο εσωτερικό του κτηρίου. Τα δωμάτια που αναπτύσσονται σε όλο το μήκος των πλευρών του κτηρίου διαθέτουν βάθος μεταξύ 4,10 ως 4,50 μ. Ασυνήθιστο φαινόμενο και σίγουρα όχι στοιχείο της κλασικής περιόδου αποτελεί ο διαγώνιος διαχωριστικός τοίχος των γωνιακών δωματίων. Στο εσωτερικό των δωματίων βρέθηκε εστία δίπλα από την πόρτα. Σίγουρα οι εστίες αυτές δεν χρησιμοποιήθηκαν για μαγείρεμα, καθώς ήταν κατασκευασμένες με τούβλα, αλλά πρέπει να θεωρηθούν ως θερμαντικές πηγές των δωματίων. Ασυνήθιστες είναι επίσης οι βάσεις (μία σε κάθε δωμάτιο) στο κέντρο κάθε δωματίου για την υποδοχή ξύλινων κιόνων. Σε κάθε εσωτερική πλευρά του κτηρίου υπήρχε ένας διάδρομος με πλάτος 2,30 μ. που οδηγούσε στο περιστύλιο. Το περιστύλιο διέθετε μεγάλους επεξεργασμένους οκτάεδρους πεσσούς (8 x 7 πεσσούς). Ήταν κατασκευασμένοι από τοπικό ασβεστόλιθο, ενώ τα δωρικά κιονόκρανα που επιστέγαζαν του πεσσούς ήταν από αμμόλιθο. Το επιστύλιο ήταν ξύλινο. Για την κατασκευή του κτιρίου έπρεπε να καταστραφούν παλιότερα κτίσματα. Οι εξωτερικοί τοίχοι του ήταν 0,83 μ. Η στέγη σύμφωνα με τα κεραμίδια που βρέθηκαν στο εσωτερικό του κτιρίου ήταν κορινθιακή. Ο πάνω όροφος μπορεί εύκολα σύμφωνα με τα ανασκαφικά να αναπλαστεί, ενώ το μεγαλύτερο τμήμα του ήταν ξύλινο.

Το κτήριο κτίστηκε στο τελευταίο τέταρτο του 3ου αι. π.Χ., τη εποχή της οικονομικής άνθισης της Κασσώπης. Η ανασκαφική έρευνα έδειξε ότι κάτω από αυτό πιθανόν υπήρχε άλλο δημόσιο κτίσμα που τοποθετείται χρονολογικά στις απαρχές της πόλης. Πρόκειται για ένα κτήριο σε σχήμα Π με μορφή στοάς, καθώς διέθετε κίονες στην μπροστινή πλευρά του και διάφορα μικρού μεγέθους δωμάτια στο πίσω μέρος. Η εμπορική Αγορά ή το Καταγώγιο δέχτηκε σε μεταγενέστερη εποχή διάφορες επισκευές.