Η Κασσώπη ανήκει στις καλά οχυρωμένες ορεινές πόλεις της Κλασικής Εποχής με οχυρωματικό περίβολο που περικλείει την πόλη και τις δυο ακροπόλεις της. Πρόκειται για τείχη που κατασκευάστηκαν από τοπικό ασβεστόλιθο σύμφωνα με το πολυγωνικό σύστημα, με σκοπό την αμυντική προστασία της από διάφορες επιδρομές και κινδύνους. Για το λόγο αυτό τειχίστηκαν και οι ακροπόλεις, οι οποίες διέθεταν υδατοδεξαμενές, κατασκευασμένες μέσα στους βράχους, όπου κατέφευγαν οι κάτοικοι σε περιόδους κινδύνου. Στα σημεία που οι βράχοι είναι απότομοι και δε διαθέτουν διόδους εισόδου στην πόλη δεν κατασκευάστηκε τείχος (βορειοδυτική πλευρά). Αντίθετα στη νοτιοδυτική πλευρά της πόλης, όπου το έδαφος ήταν ομαλό κτίστηκε ακόμη και διατείχισμα μπροστά από τον κανονικό οχυρωματικό περίβολο για καλύτρερη προστασία και για εμπόδιο στην μεταφορά πολιορκητικών μηχανών κοντά στην πόλη. Τέλος, στην ανατολική πλευρά σώζονται σήμερα μόνο λίγα λείψανα του τείχους.

Τα τείχη κατασκευάστηκαν με το πολυγωνικό σύστημα τοιχοδομίας και ήταν πριονωτά, καθώς σε τακτά διαστήματα η μια άκρη δημιουργούσε μύτη που εξείχε από το υπόλοιπο τείχος. Αντίστοιχο παράδειγμα κατασκευής τείχους εμφανίζεται και στην Πριήνη. Στην Κασσώπη ωστόσο το τείχος δε διέθετε πύργους. Με την επέκταση της πόλης προς τα νοτιοδυτικά τειχίστηκε και αυτό το τμήμα, τα τείχη του οποίου διέθεταν πλέον και πύργους. Στη νότια πλευρά, όπου το τείχος κατασκευάστηκε πάνω σε απόκρυμνους βράχους, διέθετε πάχος 0,80 μ., ενώ στη δυτική πλευρά, όπου ήταν ομαλό το έδαφος, το πάχος του έφτανε στα 3,60 μ. και το ύψος του στα 6 μ. περίπου. Το τείχος διέθετε δυο πλευρές, ενώ το εσωτερικό του ήταν γεμάτο με διαφορετικού μεγέθους πέτρες.

Από τις πύλες του οχυρωματικου περιβόλου έχει διατηρηθεί σε σχετικά καλή κατάσταση η δυτική πύλη. Βρισκόταν περίπου στο ύψος της κεντρικής οδού της πόλης, σχεδόν ένα μέτρο πιο πάνω από αυτή. Παρουσιάζει απλή μορφή ακτασκευής με πλάτος 3 μ. Το στοιχείο που την κάνει ξεχωριστή είναι ότι το άνω τμήμα της αντπυσσόταν σε τόξο. Καθώς η πύλη πρέπει να χτίστηκε πριν το 350 π.Χ. σύμφωνα με τα ανασκαφικά δεδομένα στην περιοχή αυτή, πρόκειται για μια από τις αρχαιότερες τοξοειδείς κατασκευές της ελληνικής αρχιτεκτονικής.