Το κονάκι του μπέη Ρασίχ Ασπράκη, πλούσιου Τούρκου μεγαλέμπορα, επικράτησε στις ημέρες μας να ονομάζεται «Οικία Χρονάκη?. Το κτήριο που σώζεται σήμερα αποτελούσε τμήμα ενός μεγαλύτερου αρχοντικού. Στις συμβάσεις αγοραπωλησίας το ακίνητο περιγράφεται ως «ανταλλάξιμο? αποτελούμενο από πέντε ισόγεια δωμάτια, πέντε ανώγεια, ελαιαποθήκη, τρεις αποθήκας, τέσσερας αυλάς, τρεις εξόδους, κήπον λιθόκτιστον, υδαταποθήκη, φρέαρ, συνολικής εκτάσεως 1.456 τ.μ.

Το κτήριο αποτελεί αξιόλογο δείγμα της βαλκανικής αρχιτεκτονικής στην κατασκευή του οποίου έγινε χρήση μορφολογικών στοιχείων του νεοκλασικισμού. Η διάταξη των επί μέρους όγκων του είναι πολύπλοκη και γίνεται γύρω από υπαίθριες και ημιυπαίθριες αυλές που ήταν επιστρωμένες με βοτσαλωτά δάπεδα. Το ισόγειο όπως και τμήματα του ορόφου είναι κατασκευασμένα με λιθοδομή, ενώ το υπόλοιπο κτίσμα είναι ξυλόπηκτο.

Το ξύλο γίνεται το κυρίαρχο δομικό και μορφολογικό στοιχείο του οικοδομήματος. Εξαιρετικά σημαντικές είναι οι διάφορες ξυλοκατασκευές στο εσωτερικό όπως ταβάνια, μουσάντρες και διαχωριστικά πετάσματα, τα οποία αποτελούν εξαιρετικά δείγματα της αρχιτεκτονικής αντίληψης που χαρακτηρίζει αυτή την ομάδα κτισμάτων. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο ζωγραφικός διάκοσμος των κυρίων εσωτερικών χώρων, με τη θεματική του ποικιλία και τα ζωντανά χρώματα.