Η εξάτοξη γέφυρα που γεφυρώνει μία από τις κύριες συρροές του ποταμού Νέδοντα ανεγέρθηκε το 1901 σύμφωνα με μία μαρμαρόπλακα στη δυτική πλευρά της. Λέγεται ότι κτίσθηκε από λαγκαδιανούς πετράδες. Το χαρακτηριστικό της γέφυρας είναι το μήκος της (40,30 μ.) και η διαμόρφωσή της με έξι ομοιόμορφα ημικυκλικά τόξα ίδιου μεγέθους με ανοίγματα γύρω στα 5 μέτρα το καθένα, μορφή που υπαγορευόταν από το φάρδος της κοίτης του χειμάρρου.

Έχει πλάτος 3,5 μ. με στηθαίο αμφίπλευρο ύψους 70 εκατοστών. Για την κατασκευή των τόξων διαμορφώθηκε ημικυκλική στρώση από ακτινωτά τοποθετημένους λαξευμένους λίθους. Λαξευτοί ορθογωνισμένοι λίθοι χρησιμοποιήθηκαν και στις προς ανατολικά προεξέχουσες βάσεις των πεσσών, στους οποίους στηρίζονται τα τόξα. Οι υπόλοιπες πέτρες έμειναν αρκετά ακανόνιστα ημιεπεξεργασμένες.

Η γέφυρα φαίνεται να βρίσκεται σε σχετικά καλή κατάσταση εκτός από κάποιες πέτρες που λείπουν από τα στηθαία, ενώ στο νότιο τμήμα της έχει ξεπλυθεί μέρος της βάσης του πεσσού ανάμεσα στα πρώτα δύο τόξα. Το πρόβλημα αυτό αντιμετωπίστηκε από την κοινότητα προσωρινά με κάποιες τεχνητές επιχώσεις στο σημείο αυτό, ώστε να περιορίζεται η κοίτη στα μεσαία τόξα της γέφυρας.