Το ισόγειο κτήριο του σιδηροδρομικού σταθμού με τμήμα ορόφου κτίστηκε στο Ναύπλιο κατά την περίοδο πρωθυπουργίας Τρικούπη (1890-1895). Η μορφολογική και τυπολογική δομή του είναι χαρακτηριστική σιδηροδρομικού σταθμού νεοκλασικής αρχιτεκτονικής.

Η τυπολογία του χαρακτηρίζεται από την τριμερή διάταξη των χώρων, όπου το μεσαίο τμήμα χρησιμοποιείται ως χώρος εξυπηρέτησης κοινού και τα πλαϊνά τμήματα ως χώροι διοικητικοί και μηχανοστασίου. Μορφολογικά, χαρακτηρίζεται από νεοκλασικά στοιχεία (τραβηχτά, γείσα, τετράρριχτη κεραμοσκεπή στέγη, κορνίζες στα ανοίγματα, ψευδοπεσσοί).
Για το κτήριο έχει πραγματοποιηθεί μελέτη διαρρύθμισης.