Πρόκειται για αξιόλογο, λίθινο, κεραμοσκεπές διώροφο κτήριο, που θεμελιώθηκε το 1875 και ολοκληρώθηκε έπειτα από τέσσερα χρόνια. Στην πρόσοψη, που είναι απολύτα συμμετρική, διακρίνουμε ορθογώνια ανοίγματα που περιβάλλονται από σοβάτινη κορνίζα. Υπάρχουν τέσσερις ψευδοκίονες με λιτά επίκρανα στο ισόγειο και ιωνικά στον όροφο.

Ο εξώστης του ορόφου είναι μαρμάρινος με λιτό, σιδηρό κιγκλίδωμα, ενώ υποβαστάζεται από έξι συμμετρικά μαρμάρινα σκαλιστά φουρούσια.

Εσωτερικά, το κτήριο είναι πλούσια διακοσμημένο στους τοίχους και στην οροφή με θαυμάσια ζωγραφική. Η σκάλα προς τον όροφο είναι μεγαλόπρεπη, μαρμάρινη με σιδηρό κιγκλίδωμα και ξύλινη κουπαστή.

Κατά την περίοδο 1941-1947, το κτήριο χρησιμοποιήθηκε από τους Ιταλούς αρχικά, και τους Γερμανούς μετέπειτα.