Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίσμα, ισόγειο με ημιϋπόγειο, λιθόκτιστο με κεραμοσκεπή στέγη. Στο κέντρο της πρόσοψης μια μεγάλη εσοχή, σαν ανοικτός διάδρομος, ορίζεται από τέσσερις κίονες. Στην εσοχή αυτή διαμορφώνεται η κεντρική είσοδος του κτηρίου. Τα μορφολογικά στοιχεία των όψεων είναι: διακοσμητικές ταινίες, πεσσοί εντοιχισμένοι στην τοιχοποιΐα που περιβάλλουν τα παράθυρα κ.ά.

Είναι κατασκευασμένο το 1911 μετά από δωρεά των Γ. και Δ. Αμάραντου.