Ο ναός είναι μια μεγάλη βασιλική που χωρίζεται σε τρία κλίτη με δυο σειρές κιονοστοιχιών χωρίς κιονόκρανα. Ένας από τους κίονες απαρτίζεται από κιονόκρανα τοποθετημένα το ένα πάνω στο άλλο, προερχόμενα από αρχαιότερο κτίσμα. Στην πρόσοψη σώζονται λείψανα του πρόναου.

Ο ναός σώζει σήμερα λίγες τοιχογραφίες, κυρίως στην αψίδα και τους πλάγιους τοίχους. Τεχνοτροπικά αυτές χαρακτηρίζονται από τάση αρχαϊσμού. Τα χαρακτηριστικά του προσώπου, τα περιγράμματα και η πτυχολογία αποδίδονται γραμμικά, με τρόπο ώστε οι πανύψηλες μορφές να στερούνται πλαστικότητας. Ωστόσο οι μορφές των αγγέλων που πλαισιώνουν την Ένθρονη Θεοτόκο παρουσιάζουν μια ζωηρή κίνηση, την οποία παρακολουθούν οι εύπλαστες πτυχές των ενδυμάτων, θυμίζοντας χαρακτηριστικά των πρώτων δεκαετιών του 14ου αι. σε μνημεία της Μακεδονίας. Ζωηρή κινητικότητα εκφράζεται και στην παράσταση της Κοινωνίας των Αποστόλων με την παράθεση των μορφών σε πολλά διαφορετικά επίπεδα βάθους, μπροστά από τα ψηλά κτήρια. Στους πλάγιους τοίχους εικονίζονται ολόσωμες μετωπικές μορφές αγίων, οι περισσότεροι από τους οποίους αποδίδονται με απλό γραμμικό σχέδιο.