Το Δημαρχείο Χάλκης χτίστηκε το 1933 στο υψηλότερο σημείο του οικισμού για να στεγάσει το σχολείο Αρρένων, με χρήματα των Χαλκιτών που ζούσαν στην Αμερική. Το κτήριο κατασκευάστηκε από έναν από τους καλύτερους λαϊκούς τεχνίτες της εποχής, τον Καρπάθιο Γιάννη Φαναράκη. Είναι χαρακτηριστικό δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής με νεοκλασικίζοντα στοιχεία.

Πρόκειται για κτίσμα λιθόκτιστο, κεραμοσκεπές, το οποίο αποτελείται από τρεις στάθμες: το υπόγειο, που στην κύρια όψη είναι στο επίπεδο του δρόμου, το ισόγειο και τη σοφίτα. Η επικάλυψή του είναι δίρριχτη στέγη σε δύο επίπεδα. Στη στάθμη του υπογείου υπάρχουν δύο θολωτές υδατοδεξαμενές και ένας ενδιάμεσος βοηθητικός χώρος.

Η κύρια πρόσβαση στο ισόγειο γίνεται από δύο λίθινες συμμετρικές κλίμακες μνημειακού χαρακτήρα, οι οποίες έχουν στηθαία από χυτά κιγκλιδώματα απλής γεωμετρίας και οδηγούν σε υπαίθριο χώρο, ο οποίος αποτελεί το προαύλιο-ταράτσα του κτηρίου. Το ισόγειο έχει ορθογώνια κάτοψη και είναι συνολικής επιφανείας 233 τ.μ. Εσωτερικά, περιλαμβάνει έναν κεντρικό κύριο χώρο και τέσσερις χώρους εκατέρωθεν αυτού. Η σοφίτα αναπτύσσεται πάνω από τον κεντρικό χώρο του ισογείου.

Το κτίσμα χαρακτηρίζεται από αρμονία. Μόνο η κύρια όψη είναι επιχρισμένη και έχει μεγάλα ανοίγματα με συμμετρική διάταξη. Υπάρχει γύψινος διάκοσμος, χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία στην λεπτομέρεια. Η κύρια είσοδος βρίσκεται σε εσοχή. Τα κουφώματα είναι ξύλινα στην εξωτερική πλευρά του τοίχου, ενώ τα υαλοστάσια υποδιαιρούνται με οριζόντια καίτια. Τα δάπεδα είναι ξύλινα με φαρδιά βαμμένα σανίδια, και οι οροφές είναι ξύλινες λουστραρισμένες. Η ηλεκτρολογική εγκατάσταση είναι εξωτερική. Δεν υπάρχουν χώροι υγιεινής στο εσωτερικό και πρόσφατα έγινε εξωτερική προσθήκη για τη δημιουργία τους. Στον κύριο χώρο του ισογείου υπάρχει ξύλινο χώρισμα και ξύλινη κλίμακα που οδηγεί στη σοφίτα.

Η πρόσοψη του κτηρίου είναι βαμμένη σε απομίμηση μαρμάρου. Οι υπόλοιπες όψεις του κτίσματος είναι από εμφανή αργολιθοδομή.

Το κτήριο στέγασε στο παρελθόν ποικίλες χρήσεις. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας αποτελούσε την έδρα της Δημογεροντίας, αργότερα στέγασε το Λύκειο Ελληνίδων, αλλά και ιατρείο καθώς και φαρμακείο, ενώ σήμερα χρησιμοποείται σαν Δημαρχείο.