Κτίστηκε το 1875 με δωρεά 1500 χρυσών λιρών του ευεργέτη Δωρόθεου Σχολάριου. Λειτούργησε αρχικά σαν ιερατική σχολή, ενώ από το 1897 σαν σχολείο.



Το κτήριο έχει κάτοψη σχήματος "Π" και είναι διώροφο. Περιλαμβάνει πέντε αίθουσες στην ανώτερη στάθμη και βοηθητικούς χώρους στο ημιυπόγειο. Η Σχολή αποτελεί ένα από τα πρωιμότερα δείγματα νεοκλασικών επιρροών στην αρχιτεκτονική των θεσσαλικών εκπαιδευτηρίων. Χαρακτηριστικά στοιχεία στις όψεις του κτηρίου είναι τα ορθογώνια παράθυρα με σιδεριές και λίθινες κορνίζες, το δισκελές κλιμακοστάσιο και η πλούσια διακοσμημένη κύρια είσοδος. Το 1991 χαρακτηρίστηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο (Υ.Α. ΥΠΠΟ/ΔΙΛΑΠ/Γ/623/13205/18-3-1991 - ΦΕΚ 233/Β/18-4-1991). Σήμερα στεγάζει τη Φιλαρμονική του Δήμου Τρικκαίων.