|
|
|
|
|
Άποψη του νεκρικού θαλάμου του μακεδονικού τάφου Ι στο Δίον
|
|
|
Τα νεκροταφεία του Δίου, εκτείνονται βόρεια και δυτικά της πόλης και η περίοδος χρήσης τους καλύπτει το διάστημα από τα μέσα περίπου του 5ου αι. π.Χ. ως τις αρχές του 5ου αι. μ.Χ. Τάφοι καλυβίτες σε περιβόλους από ξερολιθιά, ανάγλυφες στήλες, επιτύμβιοι βωμοί αποτελούν τα μνημεία εκείνα που μαρτυρούν τη φροντίδα των κατοίκων προς τους νεκρούς τους. Ωστόσο, τα επιβλητικότερα κατασκευάσματα της κατηγορίας των ταφικών κτισμάτων συνιστούν οι "μακεδονικοί" τάφοι, που κατά καιρούς ήρθαν στο φως - το συχνότερο συλημένοι - από το 1929 και το εξής.
Μακεδονικός τάφος Ι : Βρέθηκε σε μικρή απόσταση από το δυτικό τείχος της πόλης και ήταν ο πρώτος τάφος που ανασκάφτηκε, το 1929. Διθάλαμος, με δωρική πρόσοψη, το θυραίο άνοιγμα της οποίας έφραζαν πέντε επάλληλα τοποθετημένοι λαξευμένοι πωρόλιθοι. Διέθετε ιωνικό προθάλαμο και καμαροσκέπαστο νεκρικό θάλαμο. Στη μέση του θαλάμου βρέθηκε μεγάλη μαρμάρινη νεκρική κλίνη, η φαρδύτερη που έχει βρεθεί, με ζωγραφιστά γεωμετρικά θέματα, ανθέμια και παράσταση ιππομαχίας.
Μακεδονικός τάφος ΙΙ : Βρέθηκε το 1953 στο χωριό Καρίτσα, βόρεια της αρχαίας πόλης, και ανασκάφτηκε δύο χρόνια μετά. Πρόκειται για μονόχωρο υπόγειο κτίσμα με επιχρισμένη πρόσοψη και αέτωμα με ακρωτήρια στις γωνίες του. Πάνω στη λίθινη κλίνη του θαλάμου διατηρήθηκαν οστά νεαρού ατόμου, πιθανώς κοριτσιού.
Μακεδονικός τάφος ΙΙΙ : Ο τρίτος μακεδονικός τάφος βρέθηκε κοντά στον τάφο Ι το 1955 και ανασκάφτηκε τον επόμενο χρόνο. Είναι μονοθάλαμος με ένα γιγαντιαίο υπέρθυρο στο θυραίο άνοιγμα που φραζόταν από τρεις επάλληλα τοποθετημένους λίθινους γωνιόλιθους. Στο εσωτερικό του υπήρχε κτιστή κλίνη και τρία βάθρα, πιθανώς προορισμένα για άλλες ταφές.
Μακεδονικός τάφος IV : Δυτικά της Καρίτσας και κάτω από τεχνητό χωμάτινο τύμβο, ο μονοθάλαμος τάφος, που ανασκάφηκε το 1980, παρουσίαζε μια ιδιομορφία, γνωστή κυρίως από αντίστοιχα μνημεία στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη: διέθετε κτιστό δρόμο. Τα θυρόφυλλα της εισόδου από γκριζωπό μάρμαρο, κάτω από το αέτωμα της επιχρισμένης πρόσοψης, οδηγούσαν στο νεκρικό θάλαμο, όπου δε βρέθηκε η κλίνη, η οποία πιθανώς ήταν ξύλινη. Κατασκευάστηκε γύρω στο 200 π.Χ.
|