Το αξιοποιημένο σπήλαιο της Αλιστράτης βρίσκεται στην περιοχή «Πετρωτό», που χαρακτηρίζεται από την παρουσία πληθώρας σπηλαίων. Απέχει 6χλμ. από το Δ.Δ. Αλιστράτης. Η επιφάνειά του υπολογίζεται σε 25.000τ.μ. και το συνολικό μήκος των διαδρόμων του σε 3χλμ. Η ανάπτυξή του είναι οριζόντια και δαιδαλώδης. Η είσοδος των επισκεπτών γίνεται μέσω τεχνητής σήραγγας. Με αφετηρία την πρώτη αίθουσα, το σπήλαιο αναπτύσσεται προς τρεις κύριες κατευθύνσεις. Πρόκειται ουσιαστικά για επιμήκεις ?κατά κανόνα ευρύχωρους- διαδρόμους, κυμαινόμενου πλάτους και ύψους, με δάπεδο που συνίσταται από σημαντικού πάχους αργιλικές επιχώσεις. Ο κύριος κλάδος, που ταυτίζεται σχεδόν με την τουριστική διαδρομή, έχει συνολικό μήκος 1000μ. περίπου. Σε όλο το μήκος της τουριστικής διαδρομής το σπήλαιο φέρει εντυπωσιακούς σχηματισμούς, ως προς την ποικιλία, το μέγεθος και την ομορφιά, οι οποίοι προοδευτικά γίνονται πιο πλούσιοι. Κυρίως εντυπωσιάζουν οι τεράστιες κολώνες που σχηματίζουν παραπετάσματα ή διόδους εξαιρετικού κάλλους. Το πέρας του αξιοποιημένου κλάδου σημαίνεται από κώνο ογκόλιθων. Οι δύο δευτερεύοντες κλάδοι εκτείνονται εκατέρωθεν του σημείου εισόδου. Αμφότεροι αποτελούν μικρογραφία του αξιοποιημένου τμήματος του σπηλαίου. Στο δυτικό (αριστερά του εισερχομένου) έχουν εντοπιστεί επιφανειακά περιασβεστωμένα οστά θηλαστικών. Ο ανατολικός κλάδος (δεξιά του εισερχομένου) οδηγεί προς τη φυσική βαραθρώδη είσοδο του σπηλαίου, στην ευρύτερη περιοχή της οποίας έχουν εντοπιστεί επιφανειακά αρχαιολογικά κατάλοιπα, που χρονολογούνται στην προϊστορική εποχή και στην ύστερη αρχαιότητα.

Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1958. Οι εργασίες αξιοποίησής του ξεκίνησαν από τα μέσα της δεκαετίας του ?80 και το 1997 η λειτουργία του ανατέθηκε από το ΥΠ.ΠΟ. σε τοπικούς φορείς της Αλιστράτης.