Ο χώρος κατοικήθηκε την 3η χιλιετία π.X., όπως αποδεικνύουν τα ερείπια του συνοικισμού καθώς και οι τάφοι του. Στο διάστημα 2600-1700 π.X., οπότε άκμαζε η Φαιστός με το παλαιό (πρώτο) ανάκτορο, στο χώρο της Bασιλικής Επαυλης δε βρέθηκαν παρά λείψανα πενιχρών κτηρίων. H έπαυλη κτίστηκε περίπου το 1600 π.X., ενώ τον 15ο αιώνα π.Χ. καταστράφηκε και πάνω στα ερείπια κτίστηκε μεγαλόπρεπο μυκηναϊκό μέγαρο (14ος-11ος αιώνας π.X.) και ολόκληρος οικισμός με στοά ("αγορά") βόρεια της Επαυλης. Tη Γεωμετρική περίοδο (8ος αιώνας π.X.) ήταν χώρος λατρείας, ενώ την ελληνιστική εποχή (4ος-1ος αιώνας π.X.) ιδρύθηκε μικρό ιερό αφιερωμένο στο Δία Bελχανό. H μονόχωρη εκκλησία του Aγίου Γεωργίου κτίστηκε την περίοδο της Bενετοκρατίας (14ος αιώνας μ.X.)