Η Καλογερόβρυση βρίσκεται δίπλα στο δρόμο Φύλλων-μονής Αρμά και πολύ κοντά στη μοναδική πηγή της περιοχής από την οποία πήρε και την ονομασία της η θέση. Η περιοχή είναι πευκόφυτη, ορεινή αλλά υπάρχουν και πλαγιές όπου εξασκείται περιορισμένη γεωργία. Ο προϊστορικός οικισμός δεν έχει μεγάλη έκταση και καταλαμβάνει την κορυφή και τη νότια πλευρά χαμηλού λόφου.

Η ανασκαφή αλλά και η επιφανειακή έρευνα στη γύρω περιοχή έδειξε ότι η Καλογερόβρυση ήταν ένα μικρό οικιστικό κέντρο στην ορεινή περιοχή της κεντρικής Εύβοιας κατά την πρώιμη και μέση Χαλκοκρατία. Είναι φανερό ότι η περιοχή αυτή δεν ευνοεί την ύπαρξη μεγάλων οικισμών λόγω της περιορισμένης δυναμικότητάς της σε καλλιέργειες. Οι ανασκαφές στο χώρο άρχισαν το 1984 και διήρκεσαν κατά διαστήματα μέχρι το 1991. Ανεσκάφη σε δύο τομείς το μεγαλύτερο μέρος του οικισμού ο οποίος διατηρεί πολύ λεπτές επιχώσεις στην κορυφή και περισσότερες στη νότια πλαγιά.

Η Καλογερόβρυση στην Πρωτοελλαδική 1 φαίνεται ότι κατοικήθηκε πολύ αραιά και η χρήση αυτή του χώρου δεν άφησε οικοδομικά λείψανα. Στους χρόνους της ΠΕ 2 υπάρχουν σημαντικά οικοδομικά λείψανα. Πρόκειται για μία περίοδο ακμής κατά την οποία η Εύβοια παρουσιάζεται πυκνότατα κατοικημένη με ένα σύνολο 100 περίπου θέσεων. H Καλογερόβρυση παρουσιάζεται σαν μία αποκεντρωμένη θέση επαρχιωτικού χαρακτήρα, ένας αγροτοκτηνοτροφικός καταυλισμός που πιθανώς κατοικείτο εποχικά.